εκείνες, δηλαδή, που τα άτομα λόγω υποχρεώσεων οργανώνουν και αναπτύσσουν την καθημερινότητά τους με διαφορά χιλιομέτρων. Για λίγο ή για πολύ. Εκτός από την οφθαλμοφανή έννοια της απόστασης υπάρχει κι άλλη. Μάλλον, κι άλλες. . .
Υπαρκτή είναι και η απόσταση που αναπτύσσεται όταν τα άτομα είναι μαζί, δίπλα το ένα στο άλλο ακόμα και όλη την μέρα. Αυτού του είδους η απόσταση δεν έχει να κάνει με την φυσική παρουσία, αλλά με το συναισθηματικό και ψυχικό δέσιμο των ατόμων, το οποίο είναι είτε ελλιπές είτε ανύπαρκτο Είναι αυτό που λέει και ο Μαζωνάκης "μου λείπεις, είσαι εδώ μα πάντα λείπεις" (πολύ τον επικαλούμαι τώρα τελευταία τον Μαζώ και δεν μου αρέσει . . .χαχαχα). Σε αυτή την περίπτωση έχουμε άτομα που δεν δένονται από ισχυρούς δεσμούς ή συναισθήματα. Ακόμα και ο μονόπλευρος έρωτας εντάσσεται εδώ. Ακόμα, συμπεριλαμβάνονται και σχέσεις από εκείνες που σκέφτεσαι: "ναι οκ! καλά περάσαμε, αλλά αν δεν το είχα ζήσει δεν θα ήμουν και μισός άνθρωπος!"
Η σιωπή είναι ανυπόφορη, εκκωφαντική και η παρουσία πονάει πιο πολύ και από την απουσία. Αυτού του είδους η απόσταση δημιουργεί στα εμπλεκόμενα άτομα μία τάση φυγής και μία δυσαρέσκεια. Μπορεί η επαφή να είναι διασκεδαστική, χαριτωμένη, αλλά είναι πολύ επιφανειακή, γεγονός που την καθιστά πολύ κουραστική αν συμβαίνει παρατεταμένα. Όλα φυλακίζονται σε μία "βιτρίνα" αποδοχής. Όλα είναι τέλεια λες, μα ποτέ δεν γίνεσαι ένα με τον άλλον. Πάντα κάτι λείπει. . . Μία σπίθα; Η θέρμη; Η στοργή; Η άνεση; Κάτι. . .Έτσι, δημιουργείται μέσα σου μία απόσταση μέσα σου που δεν παλεύεται!!!Αν δε την παραδεχτείς και δεν την παραδεχτεί και άλλος δεν θα συνεχιστεί για πολύ αυτή η φλατ και μονότονη σχέση. Και πάλι καλά δηλαδή!
Από την άλλη έχουμε και άλλο είδος απόστασης. . .Αυτό της απόστασης της ζωής της ίδιας.Δεν έχει να κάνει ούτε αυτή με τα χιλιόμετρα. Αλλά ούτε με την απόσταση μέσα μας. Μοιάζει με την απόσταση που έχουμε με κάποιον άγνωστο. Αυτή η απόσταση έρχεται μετά από κάθε κανονική επαφή - σχέση. Είναι η φάση που δύο άνθρωποι συνεχίζουν κανονικά τις ζωές τους μακριά ο ένας από τον άλλον, σε όλα τα επίπεδα. Ζωές άλλοτε πεπλεγμένες (σαν τις συναρτήσεις ένα πράγμα!). Τούτη η απόσταση είναι αλλόκοτη. Είναι υπαρκτή και την νιώθεις, αλλά είναι και αυτονόητη και ούτε θες ούτε ωφελεί να την γεφυρώσεις.
Και δεν αφορά μόνο τις ερωτικές καταστάσεις. Μπορεί να είναι κάποιος παλιός φίλος που απλά χαθήκατε. Απλά! Εδώ σε αντίθεση με τα άλλα είδη απόστασης η απόσταση είναι τρόπος ζωής, είναι το νορμάλ, το κανονικό! Το χάσμα δεν είναι μόνο σωματικό ή ψυχικό, αλλά χάσμα στην ύπαρξη. Κάποτε γνώρισες έναν άνθρωπο που ήταν κάπως, πλέον όμως ούτε αυτό δεν ισχύει, γιατί οι άνθρωποι αλλάζουν λίγο μέρα με την μέρα. Γι' αυτό είναι άλλωστε και συχνό όταν δεις κάποιον που έχεις "χαθεί" μαζί του, να μη σου βγαίνει ούτε ένα "γεια!" να πεις! Είναι η αίσθηση της ψυχρότητας. Κάπου με ξέρεις κάπου δε σε ξέρω. . .
Συνεπώς, μία σχέση από απόσταση κατέχει την φυσική απουσία και και θέλεις και προσπαθείς να καλύψεις. Η συναισθηματική απόσταση μίας επιφανειακής σχέσης και να θες δεν γεφυρώνεται. Το ατσάλι για να δέσει πρέπει να το λιώσεις σε υψηλή θερμοκρασία. Αν δεν το πετύχεις με την πρώτη κάθε φορά που προσπαθείς να ενώσεις τα ίδια κομμάτια θα ναι πιο δύσκολο έως ακατόρθωτο!
Τέλος, την αναγκαστική ή νομοτελειακή απόσταση την βρίσκουμε παντού. Αποτελεί την απεμπλοκή ή αποδέσμευση των κοσμοθεωριών δύο ανθρώπων, και κατ΄επέκταση της επαφής τους. Ούτε αντιμετωπίζεται, ούτε κανένας το προσπαθεί! Είναι απλά αυτό που πρέπει! Μαθαίνεις όχι μόνο να προσαρμόζεσαι αλλά την επιδιώκεις κιόλας.
Αυτά με τις αποστάσεις φίλοι μου αλλά όπως λέει και ο Καρράς "τα χιλιόμετρα είναι λίγα η απόσταση μικρή. . . . . . " (καλά κατάντια σου λέω, έπηξα στο γαβ! αλλά το αγαπάμε κι αυτό :) )
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Ένα σχολιάκι θα μας έκανε καλύτερους! Και αν δεν σας κάνει κόπο βάλτε και ένα ονοματάκι ή κάποιο ψευδώνυμο! Μου αρέσει να ξέρω σε ποιους απευθύνομαι και δίνει ένα πιο προσωπικό τόνο! :) :) :)