Μακριά και όχι αγαπημένοι

Υπάρχουν πολλά είδη ανθρώπων: καλοί, κακοί, αναίσθητοι, επιφανειακοί. Για κάθε άνθρωπο στη ζωή μας υπάρχουν και διάφορες θέσεις: φίλοι, αγαπημένοι, εχθροί, συγγενείς.

Οι άνθρωποι πάνε και έρχονται, όπως σε όλα, τίποτα δεν είναι σταθερό και δεδομένο. Θα μου πεις μέσα σε αυτό το χάος, που δεν ξέρεις ποιος είναι τι και για πόσο, ποιο είναι το νόημα;

Το νόημα θα μπορούσα απλοϊκά να πω, είναι να θυμάσαι όμορφες αναμνήσεις, να μη μετανιώνεις για τις πράξεις σου, τις επιλογές σου, άσχετα αν αυτές ήταν σωστές ή όχι.

Με αυτές τις παραμέτρους κρίνουμε αν οι ανθρώπινες σχέσεις που συνάπτουμε ήταν άξιες ύπαρξης ή όχι. Και τελικά αν έχουμε ζήσει μία πετυχημένη ζωή ή έτσι θέλουμε να δείχνουμε.

Οπότε κάνεις τις επιλογές σου όσο πιο καλά μπορείς λαμβάνοντας υπ όψην την λογική και συναίσθημά σου και εύχεσαι για το καλύτερο. Στην τελική ακόμα και λάθος να κάνεις ξέρεις ότι έκανες ότι μπορούσες.

Μέχρι εδώ οκ! Δεν μετανιώνεις, δεν δημιουργούνται μαύρες οθόνες στην ταινία της ζωής  σου. Το πρόβλημα, φίλοι, παρουσιάζεται όταν γνωρίζεις ανθρώπους, που είναι κάπως, φέρονται κάπως και κάνεις τις επιλογές για να τους συμπεριλάβεις στην ζωή σου. Και στο τέλος μπουμ εκπληξούλα είναι εντελώς διαφορετικοί! Άλλα πίστευες άλλα είναι. Και όχι δεν θεωρώ κακό κάποιος να είναι ψεύτης, υποκριτής και συμφεροντολόγος. Πρόβλημά του! Αλλά αν έχω την ευκαιρία να γνωρίζω ότι είναι έτσι απλά ποτέ δεν θα το συμπεριλάμβανα την κοσμοθεωρία μου! Κακό θεωρώ, να μη ξέρω τίποτα για τον πραγματικό του χαρακτήρα! Είτε αυτός είναι καλύτερος είτε είναι χειρότερος σε σχέση με το πως παρουσιάζει τον εαυτό του, είναι απόλυτα λάθος να υποκρίνεται.

Θα μου πεις, για κάτσε είναι άνθρωποι που δεν ανοίγονται εύκολα ή που απλά δεν γουστάρουν να δείχνουν τι είναι και πως νιώθουν! Αυτή η κατηγορία ατόμων δεν είναι αυτή που περιγράφω. Άλλωστε έτσι είμαι και εγώ. Είναι δικαιωμά μας! Άκυροι είναι όσοι το παίζουν ανοιχτοί, και ζητάνε την εμπιστοσύνη σου, και μεθοδευμένα σε κάνουν να αποκτήσεις μία γνώμη για εκείνους που ουδεμία σχέση έχει με την πραγματικότητα. Τους δίνεις ρόλους και θέσεις στο μυαλό και την καρδιά σου, αλλά δεν τα εκτιμούν όσο δείχνουν, ή απλά δεν τα βλέπουν καν!

Αυτοί ακριβώς οι άνθρωποι σε κάνουν να νίωθεις κορόιδο, να μετανιώνεις για τις κινήσεις σου απέναντί τους, ακόμα και για τον χρόνο που σπατάλησες! Είναι σα να παίζεις σε παιχνίδι που όχι μόνο δεν ξέρεις τους κανόνες, αλλά η ήττα σου είναι προδιαγεγραμμένη ανεξάρτητα από τις πράξεις σου. Αρκετά ψυχαναγκαστικό... Επιεικώς απαράδεκτο! Αλλά έτσι είναι οι άνθρωποι, άγνωστοι. Και αν κάποιος θέλει να στη φέρει θα το κάνει, αν δεν ανήκεις και εσύ στην παραπάνω κατηγορία.

Λόγω ημερών εύχομαι σε αυτούς να απελευθερωθούν από τα δεσμά τους γιατί οι ίδιοι θα πονάνε πιο πολύ! Σε εμάς τους υπόλοιπους καλή τύχη να μην πέφτουμε πάνω τους, και αν πέσουμε να κάνουμε την προσπάθειά μας κανονικά και αν αποτύχουμε να φύγουμε σα νικητές με το κεφάλι ψηλά! Σε παιχνίδια στημένα νικάει ο δυνατός και όχι αυτος που στόχο έχει να πληγώνει!

Ξανά καλή χρονιά φίλοι μου και για ότι μετανιώνουμε να φύγει μακριά μας (αν τελικά ήταν και ποτέ κοντά...)!!!