3 χρόνια με το νέο μουσείο της Ακρόπολης

Η Ελλάδα, πολιτισμικά, παραγκωνίζεται εδώ και χρόνια …21/6 …3 χρόνια με το νέο μουσείο της Ακρόπολης!

Πέρα από τον οικονομικό επιθετικό εξαναγκασμό που ασκούν άλλες ευρωπαϊκές χώρες, η Ελλάδα «πάσχει» χρόνια και σε πολιτιστικό επίπεδο. Ένα σύγχρονο κοινωνικό, και αν μη τι άλλο,
πολιτιστικό πρόβλημα είναι εκείνο του επαναπατρισμού των μαρμάρων του Παρθενώνα, τα οποία ο Άγγλος λόρδος Έλγην «άρπαξε» πριν ενάμιση αιώνα περίπου. Τα επονομαζόμενα ελγίνεια μάρμαρα όλο αυτό τον καιρό βρίσκονται στο Βρετανικό Αρχαιολογικό Μουσείο. Αξίζει να σημειωθεί ότι τα πρώτα χρόνια τους στην Αγγλία κοσμούσαν επαύλεις ευγενών και αίθουσες συμποσίων, με αποτέλεσμα την ανεπανόρθωτη φθορά τους. Μάλιστα, τα περισσότερα από αυτά στη συνέχεια ξύστηκαν, για να γίνουν λευκότερα (!!!), χάνοντας την αρχική τους μορφή. Μέχρι τώρα που στεγάζονται στο μουσείο, δεν φυλάσσονται σε προθήκες, ούτε έχουν τις απαιτούμενες ατμοσφαιρικές συνθήκες.

Όπως είναι φυσικό η Ελλάδα, από την πλευρά της διεκδικεί την επιστροφή των μαρμάρων, μάταια όμως, αφού οι Βρετανοί την αρνούνται πεισματικά. Ακόμη, και ο ίδιος ο διευθυντής του Αρχαιολογικού Μουσείου της Αγγλίας, σε σχετικές δηλώσεις ήταν κατηγορηματικός, υποστηρίζοντας πως τα μάρμαρα πρέπει να μείνουν εκεί που είναι. Η επιχειρηματολογία του έχει ως κεντρικό άξονα την πεποίθηση ότι αφενός η αναδόμηση του Παρθενώνα είναι αδύνατη, ενώ αφετέρου στην Αγγλία μπορούν να ενταχθούν στη συνολική πολιτιστική πορεία του ανθρώπου. Άλλωστε, δεδομένου ότι τη χώρα αυτή επισκέπτονται περισσότεροι άνθρωποι απ’ ότι την Ελλάδα, εκεί είναι πιο προσιτά. Τέλος, τονίζει πως ο Ελληνικός πολιτισμός δε διαφέρει σε τίποτα απ’ τον Ιταλικό ή τον Ολλανδικό, για παράδειγμα, που είναι εξ ίσου διαδεδομένοι, συνεπώς η «εμμονή» των Ελλήνων για τον επαναπατρισμό των μαρμάρων είναι απολύτως περιττή.

Από τη άλλη πλευρά, υπάρχει μία άλλη άποψη επί του θέματος την οποία υποστηρίζουν οι Έλληνες εκπρόσωποι και το μεγαλύτερο μέρος (αν όχι όλο) του λαού. Ξεκινώντας από την τελευταία θέση του διευθυντή αξίζει να διευκρινιστεί η μοναδικότητα κάθε λαού αρχαίου ή σύγχρονου, αλλά και η σπουδαιότητα της παράδοσης του. Χωρίς να υποτιμώνται άλλοι πολιτισμοί, ο αρχαίος Ελληνικός είναι γενικά παραδεκτός ως ένας από τους σημαντικότερους, που έθεσε τα θεμέλια για τη σύγχρονη εξέλιξη του ανθρώπου. Ο ίδιος μετέτρεψε τον απλό άνθρωπο σε ον του πνεύματος και ενσυνείδητο πολίτη. Εκείνοι οι αιώνες χαρακτηρίζονται για τη φιλοσοφία, τις τέχνες, τις επιστήμες και συνέβαλαν ακόμα και στην ανάπτυξη του κινήματος του διαφωτισμού τον 19^ο αι.. Πέρα, όμως, απ’ τα αναρίθμητα επιτεύγματά του, δώρισε στις μελλοντικές κοινωνίες την δημοκρατία και την ελευθερία, δηλαδή το πολίτευμα που μέχρι και σήμερα αποτελεί ΔΕΙΚΤΗ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ!

Επιπλέον, όσον αφορά στην αδυναμία αναδόμησης του Παρθενώνα και την ένταξη των μαρμάρων σε ευρύτερο πολιτισμικό πλέγμα, ο αντίλογος είναι σαφής και αρκετά ρεαλιστικός. Κατ’ αρχάς, στόχος των Ελλήνων δεν είναι η αναδόμηση του Παρθενώνα, όπως δεν είναι των Ιταλών η αναδόμηση του Κολοσσαίου ή κάτι αντίστοιχο. Τα μάρμαρα, όμως, αποτελούν αναμφισβήτητα πολιτιστική κληρονομιά για τη σύγχρονη Ελλάδα και συμβολίζουν τη συνοχή και την κοινή προέλευση όσων κατοικούν σε αυτή. Σαφώς, μετά τον ερχομό τους θα τοποθετηθούν σε κάποιο μουσείο (στο νέο μουσείο της Ακρόπολης πιθανότατα) για την ασφάλεια και την προστασία τους και δεν θα εκτεθούν στον ίδιο το ναό του Παρθενώνα. Χωρίς αμφιβολία, το καταλληλότερο περιβάλλον για την ανάδειξή τους δεν είναι ένα ξένο μουσείο, σε μία αίθουσα με εκθέματα και άλλων πολιτισμών και εποχών. αντίθετα, εκεί χάνουν το αρχικό μεγαλείο τους. Εν ολίγοις, το σπίτι τους είναι η Ελλάδα, αφού σε αυτήν «γεννήθηκαν».

Εφόσον η επιχειρηματολογία του διευθυντή του μουσείου και των ομοϊδεατών του έχει καταρριφθεί, κρίνεται σκόπιμη η πρόταση ιδεών που συγκλίνουν στην επιστροφή των ελγινείων. Πρώτα απ’ όλα με τη δημιουργία του νέου μουσείου της Ακρόπολης (21/6/2009) υπάρχει αρκετός χώρος για αυτά και επιπλέον η υποδομή, που το ίδιο έχει, δύναται να τους προσφέρει ποιοτική παραμονή, χάριν στα υπερσύγχρονα μηχανήματα που έχει για την προστασία και τη φύλαξη. Επίσης, το εργατικό δυναμικό που απασχολείται εκεί είναι εξειδικευμένο, ενώ το μέγεθος του τού επιτρέπει να δέχεται πολλούς επισκέπτες. Εξάλλου, η μοναδική θέα του στην Ακρόπολη, αλλά και η αρχιτεκτονική του αποτελούν τον καταλληλότερο καμβά για την ανάδειξη του αρχαίου μεγαλείου. Δεν πρέπει να παραληφθεί, ότι η Ελλάδα ανήκει στην Ευρωπαϊκή Ένωση και οι τυχόν γραφειοκρατικές κωλυσιεργίες ή μεταφορικές δυσκολίες είναι ΜΗΔΑΜΙΝΕΣ. Συνεπώς, η Ελλάδα διαθέτει τα απαραίτητα μέσα για να δεχτεί πίσω τα μάρμαρα.

Συνοψίζοντας, κρίνεται σκόπιμο να αναφερθεί πως οι περισσότεροι Βρετανοί πολίτες συμφωνούν στον επαναπατρισμό των μαρμάρων. Το μείζον ζήτημα, τελικά, βρίσκει αντίθετους μόνο την Βρετανική εξουσία και τους διαχειριστές του μουσείου. Όλοι εκείνοι με τη σειρά τους υποστηρίζουν πως η κατάσταση πρέπει να μείνει ως έχει, επιστρατεύοντας σωρεία σοφισμάτων και ανούσιων επιχειρημάτων. Από την άλλη πλευρά, η Ελλάδα προσπαθεί (από πολιτικής απόψεως όχι αρκετά καθώς φαίνεται…) να ανατρέψει την κατάσταση και χάρη στην αξιοπρεπή και λογικά ορθή στάση της βρίσκει πολλούς υποστηρικτές. Ουσιαστικά, το μόνο που μένει είναι να γυρίσουν στην πατρίδα τους. Άλλωστε, το παρελθόν είναι δεν ιδιοκτησία κανενός, απλώς αφήνει σημάδια πίσω του, που η ανθρωπότητα οφείλει να σέβεται και να μην τα αποκόπτει από την ιστορία τους!!!