Έρωτας + Ανασφάλεια ή Υπερβολική Σιγουριά = Αχαριστία

Καλησπέρα φίλοι μου…Μετά από μεγάλη απουσία μου δεν μπορώ να αρνηθώ ότι μου λείψατε…Αλλά δυστυχώς οι πολλές υποχρεώσεις δεν μου επέτρεπαν να έχω ελεύθερο μυαλό και όρεξη για να γράψω κάτι της προκοπής!

Το σημερινό μας θέμα δεν θα μπορούσε να είναι κάτι διαφορετικό από τον έρωτα plus something! Καταντάω βαρετή, αλλά δεν βρίσκω τίποτα πιο ευχάριστο να γράψω! Άλλωστε το γράψιμο εδώ το ξεκίνησα σε μία πολύ όμορφη εποχή της ζωής μου…η οποία αναπόφευκτα έχει σημαδέψει το περιεχόμενο του συνόλου των κειμένων μου! (έρωτα…αχ έρωτααα!!!) Όσο πάει ο καιρός, λοιπόν, μελετάω αυτό το όμορφο και γλυκό

συναίσθημα που μπορεί, μονάχα με μία σκέψη, μία ανάμνηση, μία εικόνα να σε κάνει να χαμογελάς ακόμα και αν είσαι εγκλωβισμένος σε ένα καταφύγιο από 20 μέτρα μπετόν, κάτω από ένα παγόβουνο, χωρίς φαί και νερό για ένα μήνα…(οκ…τυπικά θα έχεις ψοφήσει ή θα σου έχει σαλέψει…αλλά κατάλαβες!)…

Αυτό, που λες, το χαιρέκακο μωρό, που κυκλοφορεί μόνιμα με pampers και τόξο- βέλος (ΑΑΑουτςςςς) μας δημιουργεί μεγάάάλο πρόβλημα! Γιατί πέραν των λοιπών θεμάτων, μεταστροφών του χαρακτήρα, αλλαγών της διάθεσης, επαναπροσδιορισμού των προτεραιοτήτων…σε κάνει και αχάριστο!!! ναι ναι φίλοι! και μη μου πείτε «εγώ δεν είμαι!!!» ή «εγώ εκτιμώ ότι μου δίνουν !!!» κλπ κλπ…. Μη σκοτίζεστε! ΔΕΝ ΜΕ ΠΕΙΘΕΤΕ!!! ΑΠΛΟ! Θα ήθελες ο σύντροφος σου να σε παίρνει πιο συχνά αγκαλιά – ΝΑΙ! (το ότι κοντεύεται να πιάσετε κοριούς δε μετράει!)….Θα ήθελες να σου λέει πιο έντονα τι νιώθει για σένα- να σε φιλάει- να περνάτε χρόνο μαζί…. ΝΑΙ- ΝΑΙ- ΝΑΙ…..

Θα μου πεις, αυτό δεν είναι αχαριστία, σημαίνει ότι μου αρέσει πολύ ότι κάνει ο σύντροφός μου, άρα δεν έχω πρόβλημα να το κάνει ακόμη περισσότερο! ΣΑΦΩΣ! Αλλά είσαι σίγουρος ότι με το πέρασμα του καιρού δεν σκέφτηκες ποτέ ότι αυτό που κάποτε σε απογείωνε τώρα το έχεις δεδομένο; Αυτό που κάποτε σε γέμιζε 10 φορές και περίσσευε, τώρα δεν σου αρκεί και θες κι άλλο; Αυτό δυστυχώς είναι αχαριστία! Πιθανότατα, δεν το εκδηλώνεις, αρκείσαι σε ότι έχεις, φυσικά δεν το κάνεις επίτηδες, αλλά να ξέρεις ότι δεν παύει ύπουλα να δηλητηριάζει τις μικρές όμορφες στιγμές! Αυτή η αναζήτηση του τέλειου και ΑΥΤΟΥ ακριβώς που θες ΕΣΥ σε κάνει να αδικείς τις προσπάθειες του άλλου ατόμου, σου μειώνει την απόλαυση και εν γένει χαλάει το γλυκό ρε παιδί μου! (ναι κύριε ανώνυμε αναγνώστη…μη λες στα έλεγα εγώ…ΟΚ ΔΙΚΙΟ ΕΧΕΙΣ!!!)

Αλλά και πάλι όταν σκέφτεσαι την προοπτική όλα να ήταν λίγο πιο συχνά, λίγο πιο έντονα, λίγο πιο….χαμογελάς και λες μακάρι! Στον πυρήνα του θέματος το πρόβλημα είναι η αβεβαιότητα και άλλοτε η υπερβολική ανασφάλεια! Μόλις χάσεις την αβεβαιότητα και το απρόσμενο της κατάστασης αρχίζουν και τα «α! δεν έκανε αυτό, δεν είπε εκείνο, α! μα πως μου μίλησε τώρα έτσι!»… Ή μόλις οι εκδηλώσεις έρωτα γίνουν όχι τόσο έντονες, όχι τόσο σφοδρές, πιο ανθρώπινες, πιο καθημερινές, αρχίζεις να αμφιβάλεις για τα συναισθήματα του άλλου! Λαμακίες φίλοι μου! Είναι δύσκολο να μην το κάνεις αυτό! Εγώ το κάνω…και μετά με λένε γκρινιάρα! Όχι τόσο από την έλλειψη αβεβαιότητας όσο από ανασφάλεια! (μεταξύ μας αυτό…δεν το παραδέχομαι για λόγους εγωισμού!) Στην ουσία η καθημερινότητα και η σιγουριά μας κάνει να πιστεύουμε ότι όσα έχουμε δεν είναι αρκετά! Ή η έλλειψή της ότι τα πράγματα έχουν αλλάξει και δεν είναι όπως παλιά (τόινγκ!)

Αν ήξερες ότι αύριο μπορεί να μην είναι τα πράγματα όπως σήμερα! Αν ήξερες ότι κάποιον τον κερδίζεις και τον χάνεις μέρα με την μέρα… Πέρα από το σοκ που θα πάθαινες γιατί μοιάζει πολύ ψυχοφθόρο και κουραστικό, θα καταλάβαινες ότι κάθε μέρα πρέπει να προσπαθείς και να δίνεις σαν να είναι η πρώτη! Χωρίς άσχημα συναισθήματα, χωρίς να σαι απότομος, να έχεις νεύρα, να αδιαφορείς! Ταυτόχρονα, δεν θα ένιωθες την συνήθεια να μπαίνει σε κάθε έκφραση του έρωτά σου! Η αίσθηση της συνήθειας είναι θανάσιμη και κατ εμέ είναι αυτή που σε κάνει αχάριστο! Μαθαίνεις ότι τα πράγματα είναι «κάπως» … και δεν εκτιμάς πια ένα χαμόγελο, ένα άγγιγμα, μια στιγμή!

Την ίδια στιγμή αν αμφιβάλεις και έχεις ανασφάλειες, πιστεύεις ότι δεν είναι όλα όπως στην αρχή, ότι το συναίσθημα φθήνει, ότι η ομορφιά χάνεται, ότι ο άλλος σε έχει δεδομένο και χίλιες δυο άλλες βλακείες που δεν τις διώχνεις εύκολα από το νου σου! όσο και αν το θες!

Βέβαια, θα μου πεις, κάτσε! Στη ζωή μου δεν θα κάνω τίποτα άλλο από το να ασχολούμαι με την αδιάκοπη κατάκτηση του άλλου…Άμα έχει ψυχολογικά εγώ τι φταίω?! Είναι κουραστικό, ανούσιο, βαρετό και εν τέλει υπάρχουν και άλλες καταστάσεις που πρέπει να αντιμετωπιστούν. Εδώ πρέπει να βρεθεί η χρυσή τομή, λοιπόν, αποφεύγοντας υπερβολές, ικανοποιώντας και το συναίσθημα ταυτόχρονα! Δηλαδή να δώσεις την αίσθηση της ανανέωσης (για να αποφύγεις το «δεδομένο» που λέμε), αλλά και τρυφερότητας – ασφάλειας, χωρίς να φας όλο σου το χρόνο!

Στα αλήθεια, προτείνω κάθε μέρα να σκέφτεσαι το άλλο πρόσωπο, τις όμορφες στιγμές και το πόσο θες να το διατηρήσεις. Και κάθε μέρα πέρα από τις τυπικές διαδικασίες μεταξύ σας (τηλέφωνα που θα κάνατε ούτως ή άλλως κλπ) να έχεις σαν στόχο να κάνεις ένα πράγμα που να δείχνει τι νιώθεις. Έτσι και ενισχύεις την ασφάλεια που νιώθεις για τα συναισθήματα του, αλλά φέρνεις και νέο αέρα! Κάνε κάτι ξεχωριστό όμως! Την μία μέρα αφιέρωσε ένα τραγούδι με νόημα, την άλλη κάνε μία έκπληξη, την επόμενη πες μία γλυκιά και ερωτική κουβέντα που δεν συνηθίζεις και πάει λέγοντας!

Με αυτό τον τρόπο, ούτε απαιτείται πολύς κόπος ή προσπάθεια, ούτε χρειάζεται να σπας το κεφάλι σου για νέες ιδέες, αλλά ούτε βουλιάζεις στην καθημερινότητα. Φυσικά φρόντισε τις κατάλληλες στιγμές (ιδιαιτέρως, όταν ο άλλος έχει κακή διάθεση) να λες στο άλλο πρόσωπο τι νιώθεις γι αυτό! ΠΟΤΕ δεν είναι βαρετό κάτι τέτοιο! (Εννοείται ότι αν σας κάνουν κάτι τέτοιο, δεν απαντάτε με ειρωνεία ή υφάκι … Δεν θα σας το ξαναπούνε και θα έχουν και δίκιο!) Εν πάσει περιπτώσει ένα απλό βαθύ και γλυκό βλέμμα ΜΠΟΡΕΙ να ανανεώσει πολλά και στις δύο πλευρές, δημιουργώντας ένα σωρό συναισθήματα!

Ο έρωτας δεν διαρκεί για πάντα και είναι καθαρά στο χέρι μας να τον διατηρούμε, αλλά και να τον απολαμβάνουμε στο έπακρο, παρά τις δυσκολίες της καθημερινότητας! Έτσι εντοπίστε σε ποιον τύπο (εν δυνάμει;!) αχαριστίας ή απλά ανάγκης, βρίσκεστε εσείς και το άλλο πρόσωπο και σκεφτείτε λογικά. Αξιολογήστε την στάση σας, και προσπαθήστε να δώσετε στον άλλον αυτό που πιστεύετε ότι έχει πιο πολύ ανάγκη! Και να είστε σίγουροι ότι θα σας επιστραφεί! έτσι είναι τα συναισθήματα! Το ένα γεννά 2, τα 2 … 4 και ούτο κάθε εξής!