Πότε ένας έρωτας πετυχαίνει;

Καλημέρα φίλοι μου!!! Μετά από 16 ώρες ύπνου, ένα τόνο ρακόμελα και σουβλακομεζέ. . .  Ήρθε η γνώση και μέστωσε μέσα μου! Πότε ένας έρωτας πετυχαίνει;;; Όταν λέω πετυχαίνει, εννοώ να τελειώσει όταν απλά θα έχει ξεφτίσει και όχι να γίνει 3^ος παγκόσμιος πόλεμος!

Έχουμε δει και έχουμε ακούσει ανθρώπους να λένε την επική ατάκα: «Μα τι τον θες αυτόν δεν είναι για σένα – του επιπέδου σου κλπ». Κατ αρχάς προσπερνάω αυτό με τα επίπεδα, η ζωή δεν είναι videogame να μετράμε την αξία κάποιου με τις πίστες και τα επίπεδα! 

ΕΛΕΟΣ!!! Κατά τα άλλα, όσοι λένε τα παραπάνω, υποστηρίζουν, ότι αν δύο άνρωποι δεν έχουν επαρκή κοινά χαρακτηριστικά, καταβολές, μόρφωση, οικονομική επιφάνεια και τέτοια, απλά δεν γίνεται να έχουν μία σχέση με διάρκεια στο χρόνο. Προσωπικά διαφωνώ, σε πολύ μεγάλο  βαθμό με αυτή τη θέση. Αλλά ας τα πάρουμε αναλυτικά.

Έχουμε 3 είδη σχέσεων. Αυτές που συνάπτονται μεταξύ ατόμων με πολλά κοινά και παρόμοιο χαρακτήρα. Αυτές, που είναι μεταξύ ατόμων χωρίς κοινά ΤΙΠΟΤΑ! Οι γνωστές και ως what the hell are we doing here, γιατί αυτή είναι η ατάκα που λένε και οι δύο μία μέρα των ημερών. Και τέλος, το τελευταίο είδος, το πιο σύνηθες και νορμάλ, που είναι ένα μίγμα των προαναφερθέντων.

Πρώτο είδος! Ο άλλος ξέρει τα πάντα για σένα πριν από σένα, κοινά όνειρα, κοινοί στόχοι. Σα να βλέπεις την φάτσα σου στον καθρέφτη. Αρχικά, μοιάζει ιδανικό, λες δε μπορεί είναι ο άνθρωπός μου, μέχρι να συνειδητοποιήσεις πόσο πολύ βαλτώνεται μαζί. Κανείς  δεν έχει διαφορετικό γούστο, κανείς δεν  ξεκουνάει τον άλλον και τελικά ζεις ΥΠΕΡΒΑΡΕΤΑ! Δεν μου έχει συμβεί, αλλά, έτσι κι αλλιώς πέραν κάποιον βασικών στοιχείων που επιθυμώ να έχει ο άλλος, σε καμία περίπτωση δεν θα άντεχα να είναι ίδιος με μένα, οπότε δεν ξέρω και πως επιλέγει κάποιος μία τέτοια σχέση. . . Anyway!

Δεύτερο είδος! Δύο άνθρωποι όχι από άλλο πλανήτη, από άλλο σύμπαν! Άλλα αντ άλλα της παρασκευής το γάλα!!! Απορίες για τον πως κατάφεραν να γνωριστούν, να μιλήσουν, να βγούνε και τελικά να τα βρούνε. Το μόνο νορμάλ είναι ότι χώρισαν! Χαχαχα!!!  Εντάξει, ας μην είμαι υπερβολική, αλλά είναι πολύ ψυχοφθόρο, όσο πάθος και να δημιουργείται, πρέπει να ξέρουν εξ αρχής τα άτομα ότι δεν ταιριάζουν για σχέση. Αυτό που αναπτύσσεται συνήθως δεν είναι έρωτας, αλλά ένταση και πάθος που όμως ακριβώς  επειδή είναι πολύ δυνατό, τα άτομα μπερδεύονται. Και έτσι νομίζουν ότι είναι έρωτας. Κάποια στιγμή η όλη φάση χάνει το μυστήριο και τότε απλά αποκαλύπτονται οι αδυναμίες της σχέσης. Σε αυτή την περίπτωση, το ιδανικό είναι να προσπαθήσεις να γίνεις φίλος με τον άλλον άνθρωπο, χωρίς να κάνετε σχέση και να  είστε fuck buddies αν ποτέ το θελήσετε. Αν και γενικά δεν είμαι φαν αυτής της τεχνικής (και γενικότερα οποιασδήποτε μορφής σεξ χωρίς συναίσθημα),πιστεύω,  είναι ο καλύτερος τρόπος για να συνδεθείς με κάποιον με ΤΟΣΕΣ διαφορές!

Τέλος, ας πάμε στην πολυαγαπημένη τουρλού τουρλού κατηγορία. Εδώ οι άνθρωποι έχουν τόσα κοινά ώστε να έρχονται κοντά όταν είναι απαραίτητο, αλλά και να έχουν μια ομαλή καθημερινότητα. Από την άλλη έχουν και αντιθέσεις, ώστε  ο ένας να μαθαίνει από τον άλλον νέα πράγματα, να υπάρχει ένταση και πάθος και που και που να ρίχνουμε κανα τσακωμό έτσι για να γουστάρουμε ρε παιδί μου !!! χαχαχα!!!!

Εδώ, λοιπόν έρχομαι εγώ και σας λέω ποια πρέπει να είναι τα κοινά και ποια δεν μας ενδιαφέρουν να ταιριάζουν. Κατ αρχάς ο έρωτας είναι εξ ορισμού μία μάχη και μία ένωση!

Αυτά που πρέπει να συμβαδίζουν είναι: οι αξίες, οι στόχοι -  προτεραιότητες – φάση ζωής, η μουσική (ναι το ξέρω, μοιάζει άστοχο, αλλά μπορώ να τα ανεχτώ όλα, άλλα γούστα σε διακόσμηση, ταινίες, ΤΑ ΠΑΝΤΑ!!! ΟΧΙ ΜΟΥΣΙΚΗ!). Απλά αυτά τα 3 πραγματάκια.

Οι αξίες αντιπροσωπεύουν, τι είμαστε ικανοί να κάνουμε, τι ανεχόμαστε, τι επιθυμούμε και φυσικά την ηθική μας. Αν οι αξίες μας δεν είναι κοινές, τότε απλά θα φτάσουμε σε σημείο να απεχθανόμεθα τον άλλον άνθρωπο που βλέπει τόσο διεστραμμένα (απλώς διαφορετικά στην ουσία) την πραγματικότητα.

Οι στόχοι -  προτεραιότητες – φάση ζωής είναι όλα μας τα σχέδια για το άμεσο, και απώτερο μέλλον. Τι πρέπει να κάνουμε και πως βλέπουμε την ζωή μας. Για παράδειγμα, έχουμε κάποιον που δουλεύει και έχει σταθερή ζωή και από την άλλη κάποια που είναι σε κατάσταση να συλλέγει εμπειρίες, να σπουδάζει και να ψάχνει τι θα κάνει ακόμα στη ζωή της. Είναι αυτονόητο, ότι για να δουλέψει μία τέτοια σχέση, θα θέλει καλή θέληση και από τις δύο πλευρές που α) δεν ξέρεις αν αξίζει τον κόπο και β) μπορεί κάποιος από τους δύο να μην προσπαθεί. Οπότε τίποτα δεν δουλεύει σωστά. Στην ουσία τέτοιου είδους διαφορές δημιουργούν εμπόδια στην από κοινού προσπάθεια που απαιτεί μια σχέση. Και λογικά μετά αν κάποιος αδιαφορεί θα αποβληθεί από την σχέση!

Τέλος η μουσική! Δεν λέμε να ακούτε ακριβώς τα ίδια αλλά τουλάχιστον να αγαπάτε και οι δύο στον ίδιο βαθμό την μουσική. Σε παρόμοιες στιγμές να επιλέγετε παρόμοια κομμάτια και γενικά να ζείτε σε μία αρμονία. Η μουσική πλαισιώνει όλες τις μοναδικές στιγμές, όλες τις ρομαντικές και όλες εκείνες που τα λόγια είναι περιττά. Αν σε όλες αυτές τις περιστάσεις λοιπόν, δεν μπορείτε να συντονιστείτε στην απόλαυση, τότε χάνεται τουλάχιστον το μισό συναίσθημα της σχέσης. Μη σας πω ότι χωρίς μουσική γενικά, δεν υπάρχει καν σχέση!!!!

Αρκεί, επομένως, μία σχέση να παρουσιάζει τα παραπάνω κοινά για να λειτουργεί καλά και αποδοτικά. Δεν μετράνε ηλικίες, θρησκεύματα, πολιτικές πεποιθήσεις, χρήματα (ΚΥΡΙΩΣ ΑΥΤΑ!!). Αυτές τις διαφορές, φίλοι μου, τις διαλύει ο ίδιος ο έρωτας. Αυτή είναι η δουλεία του!!! Όσο υπάρχει λοιπόν συναίσθημα και κοινές αξίες, όνειρα ζωής και μουσικές προτιμήσεις τότε ΕΙΣΤΕ ΕΥΤΥΧΗΣΜΕΝΟΙ!!!!

Μην ακούτε τους ανόητους που λένε διάφορα. . . Σαν θέλει η νύφη και ο γαμπρός. . .!!!