Αν θες, μπορούμε

Καλησπέρα φίλοι μου!!! Τι κάνετε; Ελπίζω όλα να είναι απλώς υπέροχα! Λοιπόν, γρήγορα - γρήγορα να μπαίνουμε στο ψητό…. Σημερινό μας θεματάκι είναι οι σχέσεις (ερωτικές φυσικά) και τα προβλήματα που μπορεί να αντιμετωπίσει κανείς σε αυτές και ενδεχομένως πώς μπορεί να τα εξουδετερώσει.

Όσο και να μη θέλουμε, δυστυχώς, προβλήματα πάντα υπάρχουν στις σχέσεις μας, και αν δεν υπάρχουν … δημιουργούνται (και τότε θα σκεφτείς… μα καλά ποιος θα το περίμενε ότι αυτό θα ήταν πρόβλημα!!!)! Σαφώς, αυτό αποτελεί μία ιδιαιτέρως δυσάρεστη και ανεπιθύμητη κατάσταση για όλους (πλην των μαζοχιστών αναγνωστών…! Οι οποίοι δεν έχουν κανένα απολύτως λόγο να διαβάσουν το άρθρο!).
Όπως είναι φυσικό, πρόβλημα από πρόβλημα διαφέρει! Υπάρχουν σημαντικά και ασήμαντα προβλήματα. Προβλήματα που λύνονται εύκολα και άλλα που λύνονται (αν!) πιο δύσκολα. Και εννοείται πως υπάρχουν προβλήματα που τα δημιουργεί ο ένας, και οι δύο ή απλά υπάρχουν από το περιβάλλον (και γενικά από παράγοντες και δυνάμεις εξωγενείς).

Το κοινό χαρακτηριστικό όλων των προβλημάτων σε οποιδήποτε κατηγορία και αν ανήκουν από τις παραπάνω είναι ο τρόπος επίλυσης τους. Έτσι, με την συνειδητοποίηση του προβλήματος έχουμε την δυνατότητα είτε να προχωρίσουμε στην διαδικασία λύσης είτε να τα παρατήσουμε και να αφήσουμε τη σχέση να γίνει παρελθόν… Λοιπές λύσεις και ημίμετρα δεν υπάρχουν… Είναι αυταπάτες που φυσικά οδηγούν σε προδιαγεγραμένη αποτυχία.
Σε περίπτωση που θέλουμε να προσπαθήσουμε, έχουμε δύο πιθανές συνέπειες: είτε να τα καταφέρουμε είτε να κουραστούμε- αποτύχουμε. Αν δεν φέρει αποτέλεσμα η προσπάθεια (και όταν λέω προσπάθεια μπορεί να μην είναι αναγκαστηκά μία, αλλά πολλές, προσωπικά αναφέρομαι στην γενική διαδικασία του να προσπαθείς!), τότε η σχέση καταλήγει, μετά από υπεβολική φθορά. Αν έχουμε αποτέλεσμα ικανοποιητικό, η σχέση συνεχίζεται κανονικά. Το συνεχίζεται κανονικά μία σχέση σημαίνει άλλοτε να υπάρχει για πολύ – πολύ καιρό και άλλοτε να λήξει από άλλους παράγοντες. Ρίξτε μία ματιά στο παρακάτω διάγραμμα, στο οποίο υπάρχουν και οι πιθανότητες για καθένα από τα παραπάνω ενδεχόμενα.

Στην δεξιά πλευρά του διαγράμματος είναι τα αρνητικά σενάρια (βλ. χωρισμός) και αριστερά τα θετικά σενάρια. Κάθε τετραγωνάκι που δεν διαιρείται πια το λαμβάνουμε ως ΤΕΛΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ, άρα και υπολογίσιμο μέγεθος.

Με λίγα λόγια η συνολική πιθανότητα χωρισμού είναι: 50% + 25% + 12,5% = 87,5%!!!!!!!!! Έναντι του 12,5% της επιτυχίας της…. Μετά μη μου λέτε γιατί χωρίζουν τα ζευγάρια φυσικό και επόμενο είναι! Το παράλογο θα ήταν να μην χώριζαν…. Και για όσους έχουν την πεποίθηση ότι τα παλιά χρόνια τα πράγματα ήταν καλύτερα, επειδή οι άνθρωποι δεν χώριζαν, ήρθε η ώρα να σαν την ανατρέψω…. Εφόσον λοιπόν, παλιά ούτε ένα 10% δεν χώριζε, σημαίνει ότι δεν έμπαιναν ΚΑΝ! Στην παραπάνω διαδικασία επίλυσης! ΚΑΝ!!!!! Οπότε ας μην μιλάμε για αυτούς, που προτιμούσαν μια κενή ουσίας σχέση με συσσωρευμένα προβλήματα … (έλεος με τους ψυχαναγκασμούς!)

Ωραία! Αφού σας έκανα την καρδιά περιβόλι λέγοντας ότι σχεδόν 9 στις 10 σχέχεις είναι καταδικασμένες έχω και καλά νέα. Κατ αρχάς προσωπικά χαίρομαι που ισχύει το παραπάνω ποσοστό, γιατί σκεφτείτε όλες τις αποτυχημένες σχέσεις σας… Πόσο γουρούνι ήταν… Πόσο γκρινιάρα ήταν… Που σας έσπαγε τα νεύρα…. ΝΑΙ…. Θα το θέλετε αυτό για καμιά 10ρια χρόνια!!!! ΟΧΙΙΙΙ ….. είναι η σωστή απάντηση, άρα ευχαριστούμε τα μαθηματικά και την μητέρα φύση για αυτούς τους εξαιρετικούς μηχανισμούς που έχουν για να γλιτώνουμε εμείς οι ταπεινοί άνθρωποι από τις δυσκολίες!

Επομένως έτσι και αλλιώς δεν είναι όλες οι σχέσεις για να διαρκέσουν. Άλλες είναι σκέτα σκουπίδια, ένα γιγάντιο λάθος. Άλλες απλώς ένα ευχάριστο και απολαυστικό πέρασμα στη ζωή μας. Άλλες σχέσεις μας εξελίσσουν σαν ανθρώπους, μας πάνε μπροστά, νιώθουμε νέα συναισθήματα και ανακαλύπτουμε πολλά για εμάς και τους γύρω μας (ΚΡΑΤΗΣΤΕ ΑΥΤΕΣ ΣΤΟ ΜΥΑΛΟ ΣΑΣ ΠΑΡΑΚΑΛΩ ….). Και τέλος άλλες ΑΚΡΙΒΩΣ ίδιες με τις προηγούμενες, μα με δύο ακόμα χαρακτηριστικά... τις διέπει καλή τύχη και σωστές συγκυρίες. Η βασική τους διαφορά, όμως δεν είναι αυτή, αλλά ότι παρ όλο που και τα δύο αυτά είδη, θέλουμε και προσπαθούμε να κρατήσουν πολύ, οι μεν μας εγκαταλείπουν για λόγους που δεν ελέγχουμε οι δε αντιπαρέρχονται και νικούν τους εξωγενείς παράγοντες. Κατανοητό; Ελπίζω!

Θα μου πείτε.. μάλιστα, άρα τα αφήνουμε όλα στη τύχη και απλά περιμένουμε να διαπιστώσουμε σε ποιο ποσοστό και σε ποιο είδος σχέσης ανήκουμε;! Όχι βέβαια, δεν είμαστε μοιρολάτρες, αλλά είναι πολύ καλό να έχουμε την γενική γνώση των πραγμάτων, μία άποψη της κοινής λογικής, ώστε να ξέρουμε που βαδίζουμε, να είμαστε προσγειωμένοι και κυρίως να οργανώσουμε καλύτερα τα σχέδια μας. Γιατί ας μην ξεχνάμε, φίλοι μου, ότι αν δεν ανήκουμε στο πρώτο 50% που τα παρατάει με την μία, στόχος μας είναι να λύσουμε το πρόβλημα και να μακροημερεύσει η σχέση.

Σίγουρα δεν είναι εύκολο, αλλά με λογική, δύναμη και μεγάλη συναισθηματική αντοχή και υποστήριξη και το πιο μεγάλο πρόβλημα έχει λύση. Γνωρίζοντας, λοιπόν, τις πιθανότητες, βάζουμε κάτω το πρόβλημα. Το μελετάμε όσο μπορούμε μόνοι μας, έπειτα σε συνεργασία με το σύντροφο, χωρίς εγωισμούς, ντροπές και τα λοιπά. Όση περισσότερη ειλικρίνεια τόσο το καλύτερο. Επιθυμητό είναι να μένουμε ψύχραιμοι και στοργικοί, γιατί αν γίνουμε σκληροί μόνο ταπείνωση και θλίψη μπορούμε να φέρουμε.

Όταν, θα έχουμε βρει τις αιτίες του προβλήματος (μέσες άκρες όσο μπορούμε αν πάσει περιπτώσει!) και είμαστε σίγουροι για τις αρνητικές συνέπειες που επιφέρει ξεκινάει η χάραξη πορείας. Μίας κοινής πορείας αλλαγών, όσων χρειάζονται, για την δημιουργία νέων συνθηκών για τη σχέση. Αυτή είναι όλη κι όλη η προσπάθεια! Σε μερικά ζητήματα δεν απαιτείται καν ΟΛΟ αυτό το πρόγραμμα, σε μερικά άλλα είναι σημαντικό να γίνεται για να μην χάνουμε τον μπούσουλα. 

Δεν υπάρχει δεν μπορώ, υπάρχει δεν θέλω και δεν θέλω ΠΙΑ…. 

Όλα κρίνονται από τις αντοχές, τις διαθέσεις και τις προτεραιότητες μας!

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ: ΑΝ ΘΕΣ … ΜΠΟΡΟΥΜΕ!

ΥΓ. Καλή επιτυχία! Καλή επιτυχία στις προσπάθειές σας – μας!