Τα καλοκαίρια με πονάνε
μου θυμίζουν φιλιά που με ξεχνάνε
όνειρα κι αστέρια κι στίγματα
είμαι ένα ακόμα από τα θύματα
Μια βροχή δεν περάσαμε μαζί
αγκαλιά μια διακοπή της ΔΕΗ
ήχοι κι εικόνες κι μέρη
πετούν μακριά σα περιστέρι
Ούτε ένα τηλέφωνο η δική σου η φωνή
ούτε ένα γράμμα, μια προσευχή
κι ας έλεγες "μη..." και "ποτέ" εσύ
είχα δίκιο όλα ήταν μια παράσταση
Άσε με να κλαίω, εκεί, κάτω από τη βροχή
δεν φαίνεται ο πόνος κι χάνεται η σιωπή
{"Εμπιστέψου την καρδιά σου αν οι θάλασσες αρπάζουν φωτιά και οσο ζείς αγάπα,έστω και αν ανάποδα πορεύονται τα άστρα... (Δανης)"}
Δημιουργος: kapoiakapou
Μακάρι να μπορούσα να μπω στα όνειρά του και να του έλεγα πόσο πολύ τον αγαπάω! Μακάρι να ήταν τώρα εδώ και έστω για ένα δευτερόλεπτο να ήμουν στην αγκαλιά του και να άκουγα την καρδούλα του! Πόσο σε αγαπάω ρε γαμώτο!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλή αντάμωση :) και να θυμάσαι η αγάπη κάνει ευτυχισμένο πρώτα αυτόν που την νιώθει!
Διαγραφή