Τα παραμύθια (που επιλέγουμε εν γνώση μας να ζήσουμε) είναι τα ταξί της ευτυχίας. Ικανοποιούν την επιθυμία σου με μία μουδιαστική ευκολία και επιτυχία, αφήνοντας αμέσως μετά ένα κενό και μία πεποίθηση ότι παραήταν ακριβά για αυτό που σου έδωσαν. Σχεδόν αυτοκοροϊδεύτηκες και αυτοπαραπλανήθηκες. Έπειτα πάντα σκέφτεσαι να κάνεις καλύτερο προγραμματισμό κι επιλογές, ώστε να μη καταφεύγεις σε αυτά, αλλά να που κι πάλι εκεί καταλήγεις.
Για τους αθεράπευτα ρομαντικούς και τους έχοντες ανάγκη από ανακούφιση :) Ας αφήσουμε τα παραμύθια εκεί που ανήκουν. Σε ανεκπλήρωτα και κρυφά γραπτά για νοσταλγικά απόβραδα.
Κι όπως λέει και το τραγούδι, όλα αλλάζουν κι όλα ίδια μένουν (όχι αυτό το τραγούδι, γενικά κάποιο τραγούδι που μου διαφεύγει τώρα).
"... μονάχα αυτό κατάλαβα απ' όλο το ταξίδι, πως όσο αλλάζουμε ζωή τόσο μένουμ' ίδιοι..."
ΑπάντησηΔιαγραφήΠου το λες κι αποτυχία.
ΔιαγραφήΑυτο είναι το θέμα όμως, αλλαζεις ζωή, γιατί δε θες την ευθύνη και τον κόπο να αλλαξεις εσένα. Αχ αυτή η φυγοπονη κι δειλή ανθρώπινη φύση!
....ή ότι κι αν άλλαξε γύρω μας (άνθρωποι, καταστάσεις, τόποι) εμείς εξακολουθούμε και μένουμε πιστοί στο είναι μας....
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο να αλλάζεις, μου μοιάζει φυσικό. Βέβαια η αλλαγή δεν συνεπάγεται πάντοτε πρόοδο. Αλλα κι η προσκόλληση σε αξίες κι ιδέες όσο σωστη κι αν είναι, μας εμποδίζει καποτε να εξελιχθούμε. Κι η στασιμότητα ή η ασφάλεια είναι η εύκολη και βολική επιλογή.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕδώ θα συμφωνήσω απόλυτα!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΘεωρώ πως εξέλιξη στον άνθρωπο είναι η διαρκή σκέψη!! κι η διαρκή σκέψη φέρνει κι αλλαγές!!!!!