Fell in love

.

Πως να στο πω, για να το καταλάβεις.
Έχεις πάει ποτέ σε ερημικό νησί;
Όμορφα δεν ήταν;!
Θα έμενες εκεί μόνιμα;
Ε, ούτε κι εγώ.
Μερικά πράγματα είναι όμορφα μόνο για λίγο, μετά γίνονται λίγα σκέτο.
Όπου πας, δεν πας για να μείνεις.
Μένεις, όπου πας και νιώθεις ότι βρήκες όσα έψαχνες, επιτέλους.
Αν μείνεις κάπου που θες να φύγεις, είναι σα να μην έφτασες ποτέ.
Οπότε να αναλογίζεσαι κάπου κάπου: "έφτασα πουθενά σήμερα;".
Τέλος, δεν αναρωτιέται αυτός που δεν νοιάζεται και δεν πονάει αυτός που δεν ελπίζει.

Υγ. 1 Το άκουσα (το κλασσικό μας τραγουδάκι) σήμερα, περπατώντας δίπλα στον ωκεανό και κατάλαβα, γιατί πάντα λαχταρούσα κάποια πράγματα. Και κατάλαβα γιατί είναι δύσκολο κάποιος να τα συμμεριστεί κι ακόμα περισσότερο γιατί τα αποφεύγει.

Υγ. 2 Η φράση "fall in love" μου φέρνει στο μυαλό ΑΚΡΙΒΩΣ αυτή την εικόνα (την σημερινή μας), εξού κι ο τίτλος. Μία μέρα θέλω να μιλήσω για όλες τις φράσεις που μου φέρνουν συγκεκριμένες εικόνες στο μυαλό, συνήθως αυτές είναι που με εμπνέουν να γράφω.

Υγ. 3 Θα διαφωνήσω με τον Κάλβο, δε θέλει αρετή και τόλμη η ελευθερία. Αυτοεκτίμηση θέλει.

Υγ. 4 Περιμένω σχόλιο σπασίκλα ανθρώπου: "μααα εγώ θα έμενα σε ερημικό νησί, ρε!". Λέω από τώρα δε μας δεσμεύουν και τόσα πολλά στη ζωή...
Υγ. 5 Εν τω μεταξύ ευτυχώς που ήταν ίδιος, φαντάσου να ήταν παραπάνω. Ντρο-πή!
Υγ. 6 Πιο πολλά υστερόγραφα απ' ότι ανάρτηση :$.
Υγ. 7 (τελευταίο υπόσχομαι) Αυτό που τώρα θα αναρτώ και θα ναι υποτίθεται μέρα έχει απίστευτη φάση. Αντίο μεταμεσονύκτιες και ξημερωμένες αναρτήσεις (για μένα ακόμα τέτοιες θα ναι, βέβαια).