Shaking Knees

...


Ικανοποίησε την πείνα μου, γιατί ο χρόνος είναι το τίμημα αυτής της απουσίας

παραπατάω και πέφτω και τρέμω αλλά τίποτα δεν με ικανοποιεί μακριά σου.

Πάρε τη στάχτη από τους πόθους μου, πέταξέ τη μακριά και βάλε νέες φωτιές

όταν η νύχτα τελειώνει κι πλαγιάζω, αυτό που θέλω έχει μία απλή εξήγηση.

Δε φοβάμαι τα μπερδεμένα σου μαλλιά, το κουρασμένο σου βλέμμα, το σκοτάδι

απλώς καρτερώ την δίχως νόημα επαφή που θα ξεσκίσει τις ετοιμόρροπες σάρκες μας.

Άλλα είναι που φοβάμαι. Ίσως να σαι κι εσύ μέσα σ' αυτά.

Αφουγκράσου μία φλόγα που δε σ' αφήνει να τελειώσεις πριν καείς ολοσχερώς

κι άσε τα γόνατά σου να λυγίσουν σιγά σιγά, όταν όλα θα έχουν ειπωθεί.

Κι αν αυτό δεν βγάζει νόημα, είναι γιατί ποτέ δε ρώτησες, δε φταίω εγώ 

μα αν είχα την ευκαιρία θα τα έκανα όλα ίδια από την αρχή, αν υπάρχει αρχή.

Αχόρταγη και λυσσαλέα πείνα που δε κορένεται ούτε με πειράγματα, ούτε με υποκατάστατα.

Αυτή είναι η δουλειά σου να καλύψεις.

Ικετεύω το απαλό άγγιγμα του ζεστού δέρματος που καλύπτει αυτή την σκληρή καρδιά

γλυκέ αγαπητικέ. 

Δένεις και λύνεις και γράφεις τις ευκαιρίες σου σε πέτρες που πετάς μακριά για να ξεχάσεις

που δε μπορώ να σε πλησιάσω πια κι ας μένω πεινασμένη και δίχως αναπνοή.

Έλα να με ταξιδέψεις, έχω καιρό να σε δω, να σε νιώσω, να σε κυριαρχήσω και μου λείπεις.

Που να γυρνάς; Εκεί έξω μόνος, εύθραυστος, ρηχός και απόμακρος, ασχέτως τι λες.

Θα έρθεις κι ας μην είναι σωστό, είσαι φτιαγμένος να κυνηγάς το φως μέσα στη σκιά που ζεις σα φάντασμα,

αλλά όλα τα δικά μου φώτα είναι αναμμένα, είναι νύχτα και χρειάζομαι το σώμα σου πάνω στο δικό μου.

Είναι ανήμπορη η φυγή σου από τις ευχές και τις επιθυμίες. Τι σε διώχνει τόσο μακριά;

Σου ψιθυρίζω να αποδεχτείς αυτόν τον παράλογο νόστο, την πρωινή φυγή, την γλυκιά ελευθερία και την κεκαλυμμένη λάβα.

Κι αν λείψει κάποτε το γεμάτο ψέμματα βλέμμα σου, τουλάχιστον θα έχουμε ξαλαφρώσει κι οι δύο,

έτσι κι αλλιώς αυτά τα δάκρυα ποτέ δεν υποσχέθηκαν ένα σχέδιο αγάπης.

Ένας ερωτικός χορός εγγύτητας για αδύναμες και πεινασμένες σάρκες που έλιωσαν και χύθηκαν πια.

Λυπήσου μόνο για τα μικρά και απλά που δε θα έρθουν ποτέ ξανά, μαζί με τις υποσχέσεις της σαγήνης.

Ή και όχι... Εξαρτάται. Τι θες να σου ανήκει; Κι σε ποιον θα προσφέρεις την υποταγή σου;

Υγ. 1 ΤΙ στίχοι και το σημερινό τραγουδάκι όμως (σε αλλιώτικη και νωχελικά ερωτική εκτέλεση). Πάντα θαύμαζα βαθιά τους ανθρώπους που εμπνέουν τόσο όμορφες εικόνες και συναισθήματα σε σπουδαία ταλαντούχους ανθρώπους. Πρέπει να ναι πραγματικά πολύ ξεχωριστοί!

Υγ. 2 Πόσο συντηρητική και ταυτόχρονα προκλητική εικόνα. Μπράβο σε όποιον το σκέφτηκε.

Υγ. 3 Glory's up next! Αναμείνατε στο ακουστικό σας, παρακαλώ. Πραγματικά αυτή η σειρά αναρτήσεων δε λέει να τελειώσει.

Υγ. 4 Για τα υπόλοιπα μέρη της ιστορίας:

Μέρος Α : Τσίκι - Τσίκι

Μέρος Β : 2:58

Μέρος Γ : Sidenotes

Μέρος Δ : Lovezoned

Μέρος Ε : How could it be

Μέρος ΣΤ : The Closure alt.
Μέρος Ζ : Fight Me 
Μέρος Η: Shaking Knees
Μέρος Θ: Where & When
Μέρος Ι: A matter of time