Χωρίς Τίτλο

Αν τα συναισθήματα είναι μία θάλασσα, μεγάλη και απέραντη... 

τι θα έλεγες να την εξερευνήσουμε μαζί; 

Να αφεθεί ο ένας στα χέρια του άλλου; 

Η βάρκα μας είναι ολοκαίνουρια, 

άμα την φροντίσουμε δε θα μας αφήσει στα μισά..

Πιστεύω! 

Εσύ θα με πηγαίνεις στα βάθη και εγώ στα πλάτη... 

Θα δω κόσμους κρυφούς, όμορφους, εσωτερικούς. 

Θα δεις κόσμους μακρινούς, ηλιόλουστους , ανάλαφρους. 

Ο καθένας θα αποκτήσει αυτό που δεν έχει, 

θα ζήσει κάτι που φοβάται,

θα μάθει να κουβαλάει μέσα του το ολόκληρο που φτιάχνουν οι δύο. 

Ο κόσμος θα ναι πια μία ιδέα, 

ένα πετραδάκι που θα χωράει στην χούφτα σου, 

ένας κόκκος άμμου που στραφταλίζει απ' το φως του φεγγαριού.