Ένα άρθρο αλλιώτικο

Σημ. Δικό μου πια το σκουφί!

Ήρθε λοιπόν οι στιγμή αναγνωστάκια να κάνουμε κάτι νέο! Γράφοντας σε μπλογκ ένα μισή  χρόνο παρά κάτι, ξέρω πόσο όμορφο, δημιουργικό, καθαρτικό ή δύσκολο να το αποκαλύψεις μπορεί να είναι!

Υπάρχουν λοιπόν άνθρωποι που θαυμάζω, κάποιοι από αυτούς γράφουν. Και κάποιοι απ’ αυτούς που γράφουν μου επιτρέπουν να τους διαβάζω, ανοιχτά ή κρυφά.

Έτσι, ένιωσα την ανάγκη να μοιραστώ μαζί σας το πορτρέτο ή μάλλον την προσπάθεια του πορτρέτου ενός ανθρώπου ουράνιο τόξο. Ενός μασκαρά που το μόνο που ξέρω είναι ότι γράφει όμορφα, μεστά, περιεκτικά και με έντονη συναισθηματική εμπλοκή.

Ας γνωρίζουμε λοιπόν, από κοντά το ροζ την ευαισθησίας, το blue – black της μελαγχολίας, το κόκκινο του έρωτα και το λευκό της ειλικρίνειας.  Ιδού ο νέος μας φίλος! Μασκαράς όνομα και πράγμα!

1.       Ας ξεκινήσουμε λοιπόν! Υπό ποιες συνθήκες, σε ποιά φάση ζωής και γιατί επέλεξες να φτιάξεις ένα μπλογκ; Άρχισες άμεσα τις αναρτήσεις;

Από μικρός γράφω κάτι σαν ημερολόγιο. Υποθέτω πως μου άρεσε το concept να γράφω πράγματα κάπου. Σιγά σιγά, από το να γράφω πως ήταν η κάθε μέρα μου (μιλάμε για συγκλονιστικά γραπτά :) ) άρχισα να γράφω άλλα πράγματα που με απασχολούσαν, πράγματα πιο προσωπικά.

Πιο μετά, άρχισα να διαβάζω διάφορα από την ελληνική μπλογκόσφαιρα και μου άρεσαν πολλά ποστς. Ε όταν τελείωνα το σχολείο αποφάσισα να αποκτήσω και εγώ ένα. Πέρα από τον τίτλο του, έμεινε κενό για έξι μήνες. Μετά αποφάσισα  να αρχίσω  λίγο  λίγο.

2.       Γιατί  αυτός ο τίτλος; Τι ήθελες να σε περιμένει; Η καλύτερα ποιος;

 Την φράση "το ομορφότερο είναι κάποιoς να σε περιμένει" την είδα  χειρόγραφη σε ένα μενού εστιατορίου (σοβαρά). Υπέθεσα, πως δεν την είχε γράψει ο μάγειρας που δούλευε εκεί και γενικώς είναι περίεργο μέρος να γράψεις κάτι τέτοιο.

Δεν ξέρω αν συμφωνείς. Παρά το γεγονός πως δεν είναι και τόσο πρωτότυπο, σκέφτηκα πως κάποιος το ένιωθε πολύ αυτό για να το γράψει σε ένα μενού και όταν έψαχνα να βαφτίσω το μπλογκ μου το θυμήθηκα!

Γενικά πιστεύω πως το να περιμένεις κάποιον να κάνει ότι επιθυμεί και να είσαι εκεί για αυτόν είναι μια μεγάλη δήλωση από εσένα, πως είναι σημαντικός, δεν άλλαξες, τον περίμενες αν και θα μπορούσες να μην τον κάνεις.

Α! Και έχει ένα ωραίο κομμάτι ο Moby που λέγεται έτσι :)

3.       Πολύ όμορφη ιστορία! Και όντως γεμάτη φράση! Εσύ νιώθεις με κάποιο τρόπο να ταυτίζεσαι με αυτό, τώρα ή στο παρελθόν;

Κοίτα πιστεύω σε ένα σημείο των ζωών μας κάθε άνθρωπος πρέπει να περιμένει άλλους ανθρώπους να έρθουν στη ίδια φάση με αυτόν. Είτε αυτό είναι τα συναισθήματά του είτε οποιαδήποτε πτυχή της ζωής του.

Μου χει τύχει σε εμένα, σίγουρα και σε σένα. Αυτό θεωρείται λίγο ταμπού στη κοινωνία μας καθώς πρέπει να προοδεύεις και να εξελίσσεσαι, να μαθαίνεις και τι θα κάνεις, πως θα επιβιώσεις!  Αν δε προχωρήσεις,  θα καταστραφεί ο κόσμος. Καμιά φορά όμως θες να μείνεις εκεί που είσαι και απλά να περιμένεις. Μπορεί να νιώθεις άσχημα, να νιώθεις άδειος αλλά περιμένεις.  

Αρκεί να ξέρεις γιατί ε. Όχι άσκοπα. Και πάντοτε βρίσκεις λόγους να το κάνεις.  

4.       Μάλιστα! Πολύ συγκινητικό να το λέει ένα αγόρι αυτό! Από που αντλείς έμπνευση; Υπάρχουν κάποια πρότυπα που επιθυμείς να "υπακούς"; 

Από πολλά αντικείμενα, από pop culture (ταινίες, άνιμε, λογοτεχνία, ποίηση, μουσική κ.α.). Έχω πολλές αναφορές σε αυτά. Όταν δεν έχω να προσθέσω κάτι είναι και αυτούσια όσα με εμπνέουν.  

Επίσης, από ανθρώπους που ζω. Δεν είναι και τόσοι πολλοί αλλά είναι παραπάνω από όσοι νομίζω.

Αν και τελικά, αυτά βγαίνουν κατά κάποιο τρόπο με ένα τρόπο παράξενο. Όλα μαζί θά λεγα.

Πρότυπα εννοείς κοινωνικά;

5.       Έχω παρατηρήσει την μουσική και την ποίηση που προτιμάς, πολύ καλό γούστο μπράβο σου!
Αν θεωρείς ότι έχεις κάποια επιρροή από ανθρώπους ή στάσεις ζωής που θαυμάζεις. Ακόμα και άλλους ποιητές ή λογοτέχνες που ίσως εκτιμάς.

Ευχαριστώ πολύ.

Μια στάση ζωής που θαυμάζω είναι η ζωή ενός ανθρώπου που ικανοποιεί τις επιθυμίες του όσο γίνεται συχνότερα χωρίς να σκέφτεται και πολύ. Αυτό είναι όμως κάτι ιδεατό και σίγουρα δεν ανήκω σε αυτή τη κατηγορία.

Αν δε μπορεί όμως δεν πειράζει, "καλά είναι και έτσι" που λέει και ο Bukowski (αρχίσανε και τα quotes :P ). Το θέμα είναι να το καταλάβει. Θα σεβόμουν πολύ ένα άτομο που επειδή δεν μπορεί να πει σε κάποια πως την αγαπάει πχ. της γράφει ανώνυμα loveletters. Επομένως δεν είναι ακριβώς θέμα στάσης ζωής, αλλά χαρακτηριστικών που κάνουν κάθε άτομο μοναδικό. Και έμπνευση για το μπλόγκ μου βεβαίως βεβαίως. :)

Ο αγαπημένος μου ποιητής είναι ο Yeats και συγγραφέας ο G.G. Marquez.

6.       Η στάση ζωής που θαυμάζεις αντιπροσωπεύει είτε κάποιον πολύ τυχερό είτε κάποιον κυνικό. Είσαι κυνικός? 

Όχι δεν είμαι κυνικός . Σκέφτομαι πριν μιλήσω. Και εσύ το κάνεις είμαι σίγουρος. Πιστεύω πως πρέπει να είσαι όμως λίγο. Βοηθάει στη δική σου ευτυχία. Αυτό που πρέπει να προσέχει κανείς είναι μη βλάψει κανέναν με τη κυνικότητά του. Κανείς δεν ανήκει σε κανένα. Αλίμονο αν το αγνοήσουμε αυτό.

7.       Θα έλεγες ότι είσαι ένα τέτοιο άτομο; Με τα κρυφά Love letters?

Έχω στείλει love letter ναι.

8.       Πότε νιώθεις την ανάγκη να γράψεις; Μετά από κάποιο γεγονός ή όταν ηρεμείς ας πούμε;

Γράφω όταν μου δημιουργείται η ανάγκη. Χαίρω πολύ, θα πεις :P Αλλά δεν μπορώ να το γενικεύσω. Είναι κάποιες στιγμές που το θέλω. Για το μπλογκ ε. Ημερολόγιο σπάνια δεν γράφω. Τελευταία πάντως μου έρχονται σε άκυρες στιγμές ιδέες για το μπλογκ.

9.       Επιπλέον είναι τυχαίο ότι το 77% των αναρτήσεων σου έχουν δημοσιευτεί νυχτερινή ώρα;

Χαχαχα πεθαίνω που έχεις κάνει analytics πάνω στο μπλογκ μου. Ε νύχτα κάνω τα περισσότερα πράγματα που θέλω. Όχι λόγω κάποιας γκοθίλας (lol) αλλά επειδή αύτη την ώρα της ημέρας είμαι πιο ήρεμος ίσως. Για κάποιο λόγω χωρίς να το μετρήσω πιστεύω πως και εσύ Venus τα γράφεις τη νύχτα :) 

10.   Όντως! Ειδικά τότε όλα είναι υπερβολικά συναισθηματικά! Όσο πιο νύχτα τόσο πιο μελό! Και συμφωνώ πρέπει  κάπου κάπου αν μπορούμε να είμαστε κυνικοί ...αν μπορούμε!

Απλώς εννοούσα πότε έχεις έμπνευση! Σε φάσεις ηρεμίας ή κατά την διεξαγωγή κάποιου σημαντικού γεγονότος;

Υπάρχουν ποστς που έχουν γραφτεί επειδή ήμουν υπερβολικά λυπημένος ή σε παράξενη διάθεση από κάποιο πρόσφατο γεγονός, σίγουρα. Επισης έχουν υπάρξει στιγμές που καταλαβαίνω πως κάτι άλλαξε μέσα μου. Αλλάζει κανείς πολλές απόψεις, Venus. Δεν νομίζω να υπάρχει κάτι ιδανικό.

11.   Όταν ολοκληρώσεις ένα κείμενο αυτολογοκρίνεσαι; Κόβεις - ράβεις;  Επίσης αντέχεις να διαβάζεις όσα έχεις γράψει ή αισθάνεσαι συστολή; Ας πούμε εγώ το παθαίνω με μερικά κείμενα!

Χαχα Κάποια που είναι πολύ μελά λέω: "seriously αυτό έγραψες :P;" Αλλά δεν κόβω-ράβω  αν και κάποια που δεν άντεχα να διαβάζω τα έσβησα μια μέρα.

Α ψέματα σου είπα πριν για τα love letters. Emails ήταν (μεγάλη ταλαιπωρία να κάνεις τα πράγματα όπως σε αυτά που διαβάζουμε ε   ).

12.   Από ότι καταλαβαίνω δεν σε ενδιαφέρει τόσο να μαθευτεί το μπλογκ σου (δεν έχεις φόρμα σχολίων, ούτε λίστα αναγνωστών).

Να υποθέσω ότι γράφεις και επιθυμείς συγκεκριμένα άτομα ανά περίοδο ζωής να σε διαβάζουν, χωρίς να αποκαλύπτεσαι;

Αν ναι γιατί πιστεύεις ότι το κάνεις αυτό;

:O Venus, θα σου πάρω εγώ συνέντευξη, ψήσου!

Όχι πολύ. Συγνώμη αν ακούγεται εγωιστικό αλλά δεν θα αλλάξει κάτι μέσα μου αν μαθευτεί πολύ. Πολλά "μου και εγώ" ε; Άσε. Πάντως μετά από κάποια πράγματα που μου χεις πει, έχω σκεφτεί λίγο, να το ξέρεις αυτό...

Πριν λίγο καιρό για το μπλογκ μου δεν ήξερε κανείς. Τώρα είναι λίγα άτομα... Αλλά προτιμώ να το ελέγχω αν με καταλαβαίνεις. Κυρίως δεν θέλω να αποκαλυφθώ, γιατί τότε πάει, δεν θα μπορώ να εκφράζομαι όσο ελεύθερα εκφράζομαι. Με επηρεάζουν  πολύ οι γύρω μου, δυστυχώς ή ευτυχώς. Για το ημερολόγιο μου, δεν ξέρει άνθρωπος πχ. Είναι κάπως όπως και να το δεις. 

Αν κάποιος φορέσει μάσκα τότε τον βλέπεις πραγματικά. Με θεραπεύει να με βλέπω πραγματικά, νιώθω καλά Venus.  Άσε που μου αρέσουν πολύ οι μάσκες, τα καρναβάλια. :) Το nickname μου μεταφράζεται "χορός με μάσκες‘ (με κυριλλικά για να φανεί μυστήριο χαχα :P)

13.   Καταλαβαίνω απόλυτα την ανάγκη σου για ελεγχόμενη αποκάλυψη και γι αυτό δεν μου αρέσει να μάθω προσωπικές πληροφορίες. Προτιμώ να νιώθεις ελεύθερος να μου μιλάς για το έργο σου παρά να μου πεις για σένα. Το ημερολόγιο είναι ένας μικρός θησαυρός. Πάντα αρνιόμουν ωα γράψω γιατί δεν μπορώ να ανατρέχω ... νομίζω ότι αν ξεχάσω μια κατάσταση παύει να είναι σημαντική!

Βλέπω μεγάλο ενδιαφέρον για το αντίθετο φύλο και μία μελαγχολική διάθεση. Αυτά τα δύο είναι συγκοινωνούντα δοχεία ή απλά δύο χαρακτηριστικά της προσωπικότητάς σου;

Σε ευχαριστώ πολύ για αυτό. Αυτό με το ημερολόγιο ισχύει απολύτως. Δεν ανατρέχεις, αλλά στη περίπτωση μου τουλάχιστον απλά θες να το γράψεις εκεί. Και τα πετάς μετά ή ενοικιάζεις καμιά αποθήκη για να τα βάζεις :P Είναι ο ρόλος του αυτός.

Μ’ αρέσουν τα κορίτσια, σίγουρα. Έχω κολλήσεις με κορίτσια, έχω κολλήσει παραπάνω με κορίτσια έχω πάθει τέτοιο σοκ που να μην μπορώ να μιλήσω για μια βδομάδα με κορίτσι.  Απ ’όλα έχει. Νομίζω μάλιστα έχω αρέσει και εγώ σε μερικές (κάπου εδω πρέπει να σου πω κάτι γραφικό του στυλ nobody asked for her money back αλλά δεν θα το πω :D ). Το τελευταίο μη το γράψεις. Καλά γράψ’το :) {εννοείται ότι το έγραψα … είναι ανώδυνο!}

Μ’ αρέσει η μελαγχολικότατα. Δεν μπορώ να σου πω γιατί ακριβώς αλλά μ’ αρέσει. Και σε σένα αρέσει, το βλέπω στα ποστς σου, τα ποιήματα σου. Δεν είμαι καταθλιπτικός, σίγουρα όχι. Αν και καμιά φορά μου βγαίνει αυτός ο υποεαυτός.

Όταν δεν φορά κανείς μάσκα του βγαίνουν υποεαυτοί πιστεύω. Στο μπλογκ μου μού βγαίνει από φυσικού. Νιώθω ωραία. Και αυτό είναι ένα ταμπού. Μ’ αρέσει το χιόνι, ο Νοέμβρης, κρύα τοπία, πιο dark μουσικές, ο Lovecraft. :) Πειράζει;

14.   Καθόλου δεν πειράζει αλίμονο! Κι εμένα μου αρέσει το παράξενο και απρόσιτο της ζωης!

Νιώθεις ότι η κάθε νέα κοπέλα είναι συνέχεια της προηγούμενης; Διακρίνω σε όλες μία μελαγχολία και στοιχεία σε εκείνες, που σε παιδεύουν.

Ίσως βλέπω εγώ, ή αναζητώ κάποια συγκεκριμένα πράγματα σε όλες. Καμιά φορά σκέφτομαι πως βλέπω αυτά που θέλω να βλέπω. Ξέρεις, δεν είμαι πολύ καλός στο να ξεχωρίζω συναισθήματα, από μικρός δεν το είχα αυτό.

 Είχα πχ. την εντύπωση πως η μητέρα μου είναι μονίμως νευριασμένη με εμένα. Που δεν ήταν, έτσι. Μου είναι πολύ δύσκολό. Ενώ είμαι πολύ λογικός γενικά (έτσι μου λένε οι κοντινοί ) αλλά στο θέμα των συναισθημάτων είμαι υπερβολικά φαντασμένος και εντελώς στον κόσμο μου. Με τις κοπέλες γίνεται χαμός, σε ποιά θα άρεσε;

Είστε που είστε :P  Σκέφτομαι πως ακόμα και αυτά που σου λέω τώρα είναι απλά δικές μου παρανοήσεις της πραγματικότητας. Ξέρεις σκέφτομαι αυτή είναι η πηγή της μελαγχολίας μου, η αδυναμία μου να καταλάβω τι νιώθουν οι άλλοι και να δημιουργώ μεγαλεπήβολα σχέδια.

Ή να είμαι ΤΟΣΟ αναίσθητος που να φεύγουν από μένα τρέχοντας άνθρωποι.

15.   Πως θα χαρακτήριζες την σχέση με την οικογένειά σου; Και τι σου μένει μέσα σου;

Έχω πάρει πολλή αγάπη από μικρός από την οικογένειά μου. Ίσως μάλιστα πάρα πολλή. Απλώς ποτέ δεν θα ήθελα να τους πω κάτι πολύ προσωπικό. Μου φαίνεται... αφύσικο, λάθος. Όχι πως δεν είναι δεκτικοί. Μια χαρά είναι. Απλά δεν θα το κάνω. Γενικώς δύσκολα λέω σοβαρά πράγματα στον κόσμο. Στη φλυαρία είμαι πρώτος :)

16.   Διακρίνω λοιπόν ένα σχεδόν διχασμένο άνθρωπο ... τον έξω και τον μέσα! Ισχύει αυτό? Θα μπορούσες να έχεις διπλή ταυτότητα?
Και αν ναι, για πόσο? Θα το παραδεχόσουν? Θα φανέρωνες σε όλους και τις δυο πλευρές αφήνοντας ερωτηματικά ή μόνο σε κάποιους για να τους δοκιμάσεις και να δοκιμάσεις και σένα?

Χαχαχα το έχω ξανακούσει αυτό. Αλλά διπλή ταυτότητα; Όσο γαμάτο και αν ακούγεται, τα παραλές.

Δοκιμάζω ανθρώπους χωρίς να το θέλω. Αλήθεια, έτσι μου βγαίνει. Και μετά μου λένε "καλά δεν τη παλεύεις, εγώ άλλο νόμιζα για σένα" και νιώθω ενοχές γιατί δεν το θελα.
Σε όλους να ανοιχτώ ποτέ.

Δεν μπορώ να υποστηρίξω όλες τις πτυχές του εαυτού μου με όλους τους ανθρώπους. Είναι κουραστικό Venus και εντελώς μάταιο. Γιατί εσύ ανοίγεσαι σε όλους με τη μία; Είναι λίγο ελιτίστικο αυτό, λίγο άσχημο γενικά. Αλλά τι να κάνουμε έτσι έχουν τα πράγματα.

Θέλω να σου πω πως δεν πιστεύω πως έχω και καμιά πολυδιάστατη προσωπικότητα ε. Σιγά τα αίματα :).  

17.   Την κριτική επέτρεψε μου να την κάνω εγώ ... εσύ απλά απαντάς! ;)
Όλοι δοκιμάζουμε τους άλλους απλώς κάποιοι δεν το παραδέχονται. Όταν έχεις την δύναμη ή την ικανότητα να το κανείς είναι σχεδόν ακατόρθωτο να το αποφύγεις. Είναι θέμα ανασφάλειας δυστυχώς... Και όποιος ανοίγεται σε όλους το ίδιο, απλώς δεν έχει βάθος Μασκαρά.

Διπλή ταυτότητα ... ξέρεις πως το εννοώ φαντάζομαι ... Μασκαράς το λέει και το ονομα σου!

καλά :)

Η δεν έχει ανασφάλειες. Είναι και  αυτό, που το πας;  Αυτοί που μπορούν να δείξουν τον εαυτό τους στο full είναι άνθρωποι που η κοινωνία χρειάζεται. Να σου πω μια έκφραση που απεχθάνομαι; "Είσαι αυτά που κάνεις". Λοιπόν εγώ διαφωνώ με αυτό (ή δεν με συμφέρει να το πει κάποιος για μένα).

Αν δεν πεις σε αυτή που αγαπάς ότι την αγαπάς, ακόμα και με τον παράξενο τρόπο που μπορείς, τι είσαι; ΤΙΠΟΤΑ! Ακόμα και αν με τον τρόπο σου σε κρίνουν ως λιγότερο θαρραλέο και πάλι είσαι κάτι! 

18.   Μίλα μου για τον έρωτα και την αγάπη ...Τι πιστεύεις? Τι έχεις νιώσει? Έχεις πει πότε σ αγαπώ? Το εννοούσες βρε Μασκαρά?

Ναι η φάση είχε τρελό γέλιο. Αν τα πω ποτέ όλα αυτά σε κάποιον θα πέσει στα πατώματα.

Η αγάπη, λοιπόν. Για μένα αγάπη είναι λύτρωση. Δεν αγαπάς κάποιον επειδή μοιάζει με super model, ούτε καν επειδή σου μοιάζει σαν χαρακτήρας. Λύτρωση, αυτή είναι η λέξη. Σου γεμίζει το κενό μέσα σου.

Θα σου πω κάποιον όχι ερωτικό συγγραφέα αλλά για μένα το χει πει τέλεια. Ο Franziz Kafka. "I am a cage in search of a bird". Σε γεμίζει, σκέφτεσαι το άτομο 24-7 αφαιρείσαι και σε κοροϊδεύει ο κόσμος επειδή φέρεσαι σαν καθυστερημένο.

Πιστεύω δεν υπάρχει μεγαλύτερο ταξίδι από τον αμφίδρομο έρωτα.

Νιώθεις λες κι έχεις πάρει ναρκωτικά, κάνεις τέτοιες ηλιθιότητες που οι γύρω σου αρχίζουν να πιστεύουν πως όντως έχεις αρχίσει τα ναρκωτικά. Και χάνεις την αίσθηση της ώρας και μπαίνεις στο αμφιθέατρο γελώντας σαν μπούφος επειδή σκέφτηκες μια ωραία στιγμή σας.

Τη βλέπεις στο δρόμο και απαγγέλεις Yeats, της αφήνεις 12 τη νύχτα στα γενέθλιά της ΜΠΛΕ τριαντάφυλλο (τέλεια βαμμένο, μετά από 12 ανθοπωλεία γιατί τα άλλα δεν ήταν ΤΕΛΕΙΑ βαμμένα, τα τέλεια για τη ΤΕΛΕΙΑ) με σημείωμα πως αν βγει θα κυνηγήσετε να βρείτε αληθινά ΜΠΛΕ τριαντάφυλλα τα μεσάνυχτα!

Και ναι της έχω πει σ’ αγαπώ. Οι πιο πολλές όταν κοιμάται μπας και της περάσει υποσυνείδητα και με αγαπήσει και αυτή.

19.   Πιστεύω ότι μέσα από εκείνη να αγαπήσεις εσένα να νιώθεις ότι μπορείς να αγαπάς. :)

Μίλα μου αν θες πιο αναλυτικά για τις σχέσεις σου! Δεν κατακρίνω! Μ αρέσει πολύ να τρυπώνω στα μυαλά ανθρώπων!

Δεν έχω κάτι να σου πω για τις σχέσεις μου. Εγώ μια φορά έχω ερωτευτεί Venus και στην περιέγραψα πριν. Καμία σχέση μου. Τις εκτιμώ ναι να καλά, αυτά. Έτσι και αλλιώς στις περισσότερες σχέσεις και γενικά κοπέλες δεν φέρθηκα σωστά, εγώ μια σκεφτόμουν. Απλώς είναι και αυτή η μυστικοπάθεια μου ε και χαμπάρι δεν πήραν. χαχα Βολικότατο έτσι;

…

Αυτή ήταν η γεμάτη ενδιαφέρον και ζουμί κουβέντας μας! Για την ακρίβεια αυτά είναι όσα μαθαίνετε εσείς! Ίσως υπάρχουν κι άλλα! Αλλά ας υπάρχει ένα νεφελώδες μυστήριο προστατευτικό για τον Μασκαρά μας!