Πέμπτη 11 Ιουνίου 2015

Τις πταίει;

Life goals



Η ευθύνη είναι ένα λαμπρό παράδειγμα για κάτι που πολλοί έχουν και κανείς δεν θέλει, σαν την ακμή ας πούμε (που ευτυχώς ποτέ δεν είχα btw). Βέβαια υπάρχουν και εκείνοι που έχουν την μεγαλομανία να θέλουν να πάρουν πάνω τους την ευθύνη, για να δείξουν μεγαλοψυχία ή για να φανούν ανώτεροι. Μάταια μικρά φιστίκια!


Α! Υπάρχουν και οι άνθρωποι σαν εμένα, που πάντα βρίσκουν δικαιολογίες για τους άλλους και κρίνουν αυστηρά τον εαυτό τους. Γιατί οι άλλοι είναι πιεσμένοι, κομπλεξικοί, έχουν προβλήματα, θέλουν στήριξη και χίλια δύο ακόμα. Ανοησίες. Και εγώ άνθρωπος είμαι. Τι δηλαδή, επειδή δε μιζεριάζω, κλαίγομαι, αλλά ξέρω να στέκομαι στο ύψος των περιστάσεων και να τηρώ όσα λέω όσο δύσκολο και να ναι σημαίνει ότι δεν έχω προβλήματα ή δεν δικαιούμαι ελαφρυντικών;

Στην αρχή της παρούσας χρονιάς (που η σιχαμένη τρέχει λες και της έχουν βάλει νέφτι "κάπου") σαν στόχο για την νέα χρονιά, μεταξύ άλλων, έθεσα το να πάψω να είμαι ανεκτική εκεί που δε πρέπει. Εν τέλει όλοι άνθρωποι είμαστε, γιατί σε κάποιους να επιδεικνύω ειδική μεταχείριση; Θα έλεγα ότι βαίνω καλώς.

Βέβαια ψάχνοντας ανακάλυψα, κάτι πιο βαθύ και πιο σημαντικό, που συνδέεται με τις επιλογές της ζωής μου. Συνήθως επιλέγω ανθρώπους και στόχους απρόσιτους, λάθος για μένα και με δυσκολίες σε πρακτικά θέματα. Σε κάποιους τομείς αυτό με εξελίσσει και μ αρέσει, σε άλλους απλά με φθείρει ανούσια. Σκεφτόμουν ότι κάνω λάθος αλλά δεν το χα εμπεδώσει κιόλας. χαχαχα 

Είπαμε ενηλικίωση. Τελικά, είναι δύσκολο, αλλά ευχάριστο να κάνεις το σωστό. Είναι τιμή να παραμένεις σταθερός. Για κάτι τέτοια είμαι περήφανη για μένα και όχι για άλλα. Ενηλικίωση δε σημαίνει μόνο ωριμότητα, πάντα ήμουν βαθιά ώριμη. Ενηλικίωση σημαίνει φερεγγυότητα και ικανότητα να προστατεύεις τον εαυτό σου. Τότε στέκεσαι στα πόδια σου, όταν ξέρεις να συγχωρείς τον εαυτό σου για το κακό που του έκανες και τον βοηθάς να κάνει το σωστό. Δεν αρκεί να χρησιμοποιείς την λογική, επιβάλλεται να την χρησιμοποιείς για το καλό σου. Αυτά μαθαίνω. Αυτά σας λέω.

Πολλοί αρέσκονται στο να θυματοποιούνται. Είναι η εύκολη λύση. Γενικά, το εύκολο είναι να δείχνεις κάτι από το να το κάνεις ή το να είσαι αυτό ή να το νιώθεις. Το θέατρο λοιπόν, δε σε πάει μακριά, όταν τα φώτα σβήνουν στο σκοτάδι θα μείνεις με φόβους και την χειρότερη παρέα του κόσμου, εσένα. Και μετά θα βγει ο ήλιος και ξέρεις τι λένε, ουδέν κρυπτό υπό τον ήλιον.

Σαν προσωπικό απολογισμό, θα πω, ότι για ό,τι κακό μου έχουν κάνει άνθρωποι (από την στιγμή που ήμουν σε θέση να αντιδρώ και να επιλέγω καταστάσεις) φταίω εγώ. Δική μου δουλειά είναι να με προσέχω, όχι των άλλων. Κανένας δεν έχει την υποχρέωση να το κάνει. Και καλώς ή κακώς καμιά φορά δε το κάνω. Η ειρωνεία είναι ότι δεν το κάνω, προσέχοντας ή πιστεύοντας άλλους. Η πολύ ανιδιοτέλεια βλάπτει. Όπως έχουμε πει πολλάκις, είμαι επίσημα μία ανόητη μικρή. Προφανώς και εύλογα έρχεται κάποτε ο καιρός να δω αυτό το λάθος μου. Καλά να πάθω. Η δική μου συμπεριφορά είναι λάθος, εγώ επέλεξα τους λάθος ανθρώπους για σημαντικούς ρόλους. Εκείνοι ήταν απλά ο εαυτός τους, ο κακός, λίγος, ανάξιος εαυτός τους. Καμία έκπληξη. Η δύναμή και η επιρροή γεννήθηκε από την δική μου ανάρμοστη διανομή ρόλων. 

Δεν αρκεί λοιπόν, να αγαπάς τον εαυτό σου. Πρέπει να θυμάσαι να τον προσέχεις και να τον φροντίζεις. Το γράφω όλο αυτό, μόνο και μόνο, για να θυμάμαι να με προσέχω και να μη με χαραμίζω, ακόμα και αν αποτελεί επιθυμία μου αυτό. Αν και επιλεκτική, παλεύω με τις ευαισθησίες και τον ρομαντισμό μου. 

Τελικά, υπάρχουν πολλοί λόγοι να φταίει κάποιος. Έστω κι έτσι είμαι χαρούμενη για τους δικούς μου λόγους. Τουλάχιστον δε με κάνουν λιγότερο καλό άνθρωπο ή να ντρέπομαι για μένα. It's something!

Υγ. 1 Θεωρώ τα hashtags τόσο ηλίθια, όσο και αυτούς που τα χρησιμοποιούν. (έπρεπε κάποτε να το πω!)

Υγ. 2 Χρωστάω κείμενο (για άλλη μία φορά) για τις ηλίθιες αποφάσεις.

Υγ. 3 Όσο ανακαλύπτω κάποια πράγματα, τόσο σιχαίνομαι και άλλο τόσο χαίρομαι. Αυτό θα πει τάξη!

Υγ. 4 Δε μ αρέσει να μιλάω για όσα με στεναχωρούν, με πονάνε ή φοβάμαι. Για όόόλα τα υπόλοιπα παρλάρω ακατάπαυστα! Έτσι αποφεύγω να οπλίζω τους αδίστακτους με πολύτιμα και επώδυνα όπλα. Άλλη μία σωστή κίνηση.

Υγ. 5 Και το καλοκαίρι αρχίζει επίσημα 21/06, οπότε έχουμε ακόμα Άνοιξη, μη σκάτε :)

Υγ. 6 Συμπτώσεις! Ειρωνεία και χιούμορ μαζί. Τασάκι.


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Ένα σχολιάκι θα μας έκανε καλύτερους! Και αν δεν σας κάνει κόπο βάλτε και ένα ονοματάκι ή κάποιο ψευδώνυμο! Μου αρέσει να ξέρω σε ποιους απευθύνομαι και δίνει ένα πιο προσωπικό τόνο! :) :) :)