Σήμερα δεν υπάρχει ένα σαφές θέμα, απλώς σκόρπιες σκέψεις. Καλά μεταξύ μας ποτέ όταν ξεκινάω δεν έχω σαφές θέμα και συνήθως από αλλού ξεκινάω και άλλο με τραβάει να γράψω.
Θα έχετε όλοι, φαντάζομαι παρατηρήσει στιγμές και ζητήματα στα οποία δεν μπορείτε να αποφασίσετε τι είναι σωστό ή τι στάση πρέπει να κρατήσετε. Ή μάλλον γνωρίζετε τι στάση πρέπει να κρατήσετε αλλά δεν το θέλετε κι τόσο. Υπάρχει λοιπόν, μία σύγκρουση του πρέπει και του θέλω... Πράγμα το οποίο εντείνεται όταν είστε αναποφάσιστος και όταν συνηθίζετε να απαιτείτε οι καταστάσεις να ικανοποιούν κάποιες συνθήκες (τι θέλει να πει ο ποιητής!?).
Κατ αρχάς, θεωρώ ότι όλα τα πράγματα πρέπει να έχουν ένα πλαίσιο και κάποιους κανόνες. Πιστεύω ότι υπάρχει η σωστή αλληλουχία γεγονότων και οι λάθος αλληλουχίες τις οποίες και θεωρώ κατακριτέες και καταδικασμένες. (αλλά να που ΟΣΕΣ φορές κοροϊδεύω η κρίνω κάτι το βρίσκω μπροστά μου :Ρ)
Είμαι τελειομανής και επιμένω ότι για να γίνει το οτιδήποτε πρέπει πρώτα να ισχύουν κάποιες συνθήκες. Αλλιώς αυτό δεν έχει νόημα ή δεν έχει σωστή λειτουργία και κατά πάσα πιθανότητα είναι φαντασιοπληξία και ασφαλώς ουτοπικό.
Από την άλλη ενδεχομένως να είμαι έτσι, γιατί έχω φυσική ροπή στην ονειροπόληση και επιθυμώ να έχω αμυντικούς μηχανισμούς που θα διασφαλίζουν ότι κάνω όσο το δυνατόν λιγότερα λάθη.
Το σύμπλεγμα λογικής και ευαισθησίας δεν είναι καθόλου εύκολα διαχειρίσιμο. Οι ισορροπίες είναι λεπτές. Έτσι, μερικά πράγματα ακόμα και αν μου αρέσουν ή με εντυπωσιάζουν η λογική μου τα απορρίπτει. Βέβαια με αυτή τη στάση αυτόματα θέτω πολλούς κανόνες και δομές που ίσως δυσκολεύουν την ροή των γεγονότων. Επίσης, η σκέψη και η ανάλυσή μου συνήθως πάει τις καταστάσεις πιο μακριά απ΄ ότι μπορεί να φαίνονται, δηλαδή δεν σκέφτομαι μόνο το σήμερα, αλλά το εξετάζω πιο σφαιρικά. Παράλληλα έτσι ήμουν πάντα, με μία σχετικά αταίριαστη ωριμότητα και υπερβολική σοβαρότητα (όχι σε όλα τα θέματα, κυρίως σε θέματα αλληλεπίδρασης με ανθρώπους).
Επιπρόσθετα, κατανοώ απολύτως το πως μπορεί να φαίνεται αυτό στους άλλους.Από υπερβολικό, κουραστικό έως απογοητευτικό και εκνευριστικό. Και έτσι προσπαθώ να βρίσκω μία μέση οδό κίνησης. Πιθανότατα να φαίνεται σα να μη ξέρω τι θέλω. Ή σα να θέλω να παίξω (με την κακή έννοια!). Ή απλά σαν να πνίγομαι σε μία κουταλιά νερό. Πιθανόν και να ισχύουν όλα αυτά, πιθανόν και όχι.
Είναι στη φύση μου να δίνω μία βαρύτητα από το πιο ασήμαντο έως το πιο σημαντικό και να επιχειρώ να έχουν όλα τις καλύτερες δυνατές συνθήκες ύπαρξης, ανάπτυξης ή βελτίωσης. Απεχθάνομαι την μετριότητα, τα πράγματα του σωρού και τις προχειροδουλειές. Δεν είναι ψυχρότητα, αλλά προσοχή. Εντάξει είναι και λίγο μανία να ελέγχω τα πάντα...(να ελέγχω ακόμα και την τάση για αυτοέλεγχο! :Ρ)
Εξ άλλου όσο λιγότερη συναισθηματική εμπλοκή υπάρχει τόσο πιο αξιόπιστο είναι κάτι και στέρεο. Δεν υποβαθμίζω την ουσία των συναισθημάτων. Απλώς εκτιμώ περισσότερο τις αποφάσεις και τις επιλογές που γίνονται με λογική και σύνεση και συνοδεύονται από συναισθήματα, παρά τις αποφάσεις τις εντελώς συναισθηματικές που δεν στηρίζονται πουθενά και δεν έχουν καμία σταθερότητα. Ή ίσως απλώς τις φοβάμαι γιατί δεν είμαι σε θέση ούτε να τις πάρω ούτε να τις εμπιστευθώ!
Εδώ που τα λέμε όλα αυτά δεν έχουν και κάποια ιδιαίτερη συνοχή, ούτε βγάζουν και κάποιο νόημα - συμπέρασμα! Αλλά αν τα έκανα να βγάζουν νόημα, θα είχα καταπατήσει την "αλληλουχία" που λέω νωρίτερα. Με άλλα λόγια εξηγώ την διπλωματική στάση μου, με στοιχεία που ΑΝ υπάρξουν θα δύνανται να χρησιμοποιηθούν μελλοντικά! Και παράλληλα θέτω βάση για ενδεχόμενη μελλοντική μου στάση (... γυναίκες!).
Χαχαχαχαχα και τώρα που με επιτυχία σας έκαψα τα εγκεφαλικά κύτταρα, εύχομαι κάποτε να γίνω πιο "χαλαρός" άνθρωπος όπως μου λέει η μαμά μου! (γαμώ το πως γίνεται αυτά τα πλάσματα να έχουν πάντα δίκιο .... :/) Ή έστω από εδώ και πέρα να διατίθεμαι με δώρο ένα compiler, ένα interpreter, ένα manual κάτι τις βρε αδερφέ!
Υγ. 1 Μου έχει κολλήσει αυτό το τραγούδι! Αμάν monika δεν έπρεπε να είσαι τόσο καλή...
Υγ. 2 Προφανώς και είναι μία random επιλογή θέματος και απορώ δηλαδή και πως μου ήρθε!
Υγ. 3 Και ήδη το θεωρώ λάθος και υπερβολικό . . . Ααα τέλος πάντων τέλος η σκέψη για σήμερα!
Υγ. 4 Το είχα πει ότι μία μέρα θα έχετε άπειρα κείμενα να διαβάσετε!!!
Υγ. 5 Έλα τώρα...Τα αγαπώ τα υγ... next big thing των αποσιωπητικών!
Υγ. 6 (τελευταίο υπόσχομαι!) Μήπως πρέπει να φτιάξω νέο μπλογκ από άλλο λογαριασμό για να κερδίσω την ανωνυμία μου ξανά?! Vote please!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Ένα σχολιάκι θα μας έκανε καλύτερους! Και αν δεν σας κάνει κόπο βάλτε και ένα ονοματάκι ή κάποιο ψευδώνυμο! Μου αρέσει να ξέρω σε ποιους απευθύνομαι και δίνει ένα πιο προσωπικό τόνο! :) :) :)