Σοβαρή σχέση ή μήπως όχι

Καλησπέρα καλά μου αναγνωστάκια! Δεν σκοπεύω να ασχοληθώ με κανένα κοινωνικο-πολιτικό θέμα, αν και είναι μεγάλος πειρασμός θα έλεγα!


Προτείνω να μιλήσουμε για την κάτι παντελώς άσχετο! Είναι συχνό φαινόμενο να υπάρχει μία μικρή σύγχυση γύρω από το θέμα "Σχέση", τι είναι, πότε υπάρχει και όλα αυτά. Συνήθως αυτές τις ανησυχίες τις έχουν οι γυναίκες, φύσιν πολύπλοκα όντα, με ανάγκη για σιγουριά και προσφιλείς στις δεσμεύσεις.

Έτσι λοιπόν, έχουμε δύο οπτικές στο ζήτημα, μία για κάθε φύλλο, κάθε μία από τις οποίες προκύπτει από τις ανάγκες και τα "συμφέροντα" (με την καλή έννοια) της κάθε πλευράς. Για τους άντρες υπάρχει το σεξ (ενίοτε με λίγη παραπάνω μουρμούρα απ ότι θα ήθελαν) εντός ή εκτός σχέσης, πράγμα που δεν τους νοιάζει, και το κόλλημα με αυτή που τους αρέσει (για άλλους για λίγο και για άλλους για πολύ). Οι γυναίκες από την άλλη, έχουν σχέση σοβαρή, σχέση όχι τόσο σοβαρή αλλά ποτέ δεν ξέρεις, σχέση στη φαντασία τους (καθώς ο άλλος τις γράφει κανονικά) και η λίστα δεν τελειώνει.

Είναι πολύ κλισέ να λέμε ότι οι άντρες αντιπαθούν τις δεσμεύσεις και ότι οι γυναίκες έχουν λατρεία με αυτές, αλλά δυστυχώς κανένα φύλλο δεν κάνει ιδιαίτερες προσπάθειες για να αποδείξει το αντίθετο. Χωρίς να βάζουμε στο ίδιο ασκέρι πας ει, κατανοώ ότι για βιολογικούς, κοινωνικούς και ψυχολογικούς λόγους τα φύλα αντιμετωπίζουν εντελώς διαφορετικά την μεταξύ τους επαφή.

Προφανώς αυτό που λείπει είναι η λογική επεξεργασία των καταστάσεων και για αυτό υπάρχει και τόση ασυνεννοησία μεταξύ μας.

Θέλω να πω ότι οι δυνατές επαφές που μπορείς να έχεις με έναν άνθρωπο είναι δύο και ΜΟΝΟ. Με συναίσθημα και χωρίς. Σε αυτές τις δύο κατηγορίες εντάσσονται όλα τα είδη επαφών, φιλία, σχέση, one night stand κλπ. Το τι κάνεις και το τι επιλέγεις έχει να κάνει α) με το τι επιθυμείς και συνεπώς επιδιώκεις και β) με τις υπάρχουσες συνθήκες, αφού it takes two to tango!

Κατ αντιστοιχία, συμπεραίνουμε εύλογα ότι κάθε είδος επιτελεί ένα ρόλο και τα δύο είναι λιγότερο ή περισσότερο θεμιτά ανάλογα την προσωπικότητα του καθενός. Μία επαφή (όχι απαραίτητα σεξουαλικού περιεχομένου, αλλά πόσο μάλλον τέτοιου!) δίχως ιδιαίτερους συναισθηματισμούς στόχο έχει την απόλαυση, την ξενοιασιά, την έλλειψη ευθυνών και την ελάχιστη προσπάθεια από άποψης χρόνου και ενδιαφέροντος. Εν αντιθέσει με τις συναισθηματικές επαφές που η ουσία τους βρίσκεται στην βαθύτερη και πιο αγνή ένωση των ατόμων.

Όπως είναι φανερό σε κανένα είδος δεν τίθεται θέμα διάρκειας ή μελλοντικής εξέλιξης. Άλλωστε αν το καλοσκεφτούμε το πόσο καιρό είσαι με κάποιον δεν έχει να κάνει πάντα με το πόσο καλά περνάς. Ενδέχεται να περνάς μέτρια και να μην έχει αφορμή για να αποχωρήσεις (τραγικό αλλά συμβαίνει!). Ενώ είναι πιθανό να βιώνεις κάτι σαφώς εντονότερο με κάποιον άλλον, να τελειώνει γρήγορα μα τελικά αυτός να σου μένει αξέχαστος. Επιπλέον, το μέλλον είναι μία πολύ σχετική έννοια και κανείς δεν μπορεί αν κάνει ακριβή σχέδια πόσο μάλλον να κρίνει μία ανθρώπινη επαφή από τα δυνητικά σχέδια που έχουν ή δεν έχουν γίνει (ότι του φανεί του λολοστεφανή!).

Σε αυτό ακριβώς το σημείο οι γυναίκες συνήθως κάνουν λάθος. Μετράνε τις σχέσεις τους και την σοβαρότητα αυτών με το πόσο πολύ άντεξαν και με το πόσα κοινωνικά στερεότυπα έχουν ακολουθήσει. Θεωρώντας έτσι ότι δεσμεύονται πολύπλευρα με τον άλλον άρα είναι και πιο ουσιαστικό.

Δεν θεωρώ κατ ανάγκη την δέσμευση κάτι άσχημο (εντάξει την θεωρώ!) ούτε κρίνω τους τρόπους που οι άνθρωποι συνηθίζουν να δένονται χειροπόδαρα. Είναι όμως εκνευριστικό να προσπαθείς να ομαλοποιηθείς σύμφωνα με όσα οι άλλοι θεωρούν σημαντικά και να θες να επιβάλεις όσα εκείνοι κάνουν ή θεωρούν αποδεκτά στην δική σου σχέση, γιατί έτσι πρέπει και γιατί έτσι συνηθίζεται.

Δυστυχώς κανενός είδους δέσμευση, λέξη ή υπόσχεση δεν διασφαλίζει τίποτα. Όσο μία βαρύγδουπη κουβέντα σου εξασφαλίζει την σταθερότητα ή την σοβαρότητα μίας σχέσης, άλλο τόσο ένας χωρισμός σε κάνει να ξεχνάς όλες τις όμορφες αναμνήσεις μίας σχέσης (κουραφέξαλα με δύο λόγια!)!

Η ταυτότητα των σχέσεων ορίζεται από την ειλικρίνεια των ατόμων, την ελευθερία που το ένα δίνει στο άλλο, την εμπιστοσύνη και το απρόσκοπτο των συναισθημάτων. Μία τέτοια σχέση μπορεί να διαρκέσει μία ημέρα ή έναν αιώνα. Δεν κάνει καμία διαφορά. Πάντα θα είναι μία συναισθηματική και άρα σοβαρή σχέση! Προσοχή όχι που πάει σοβαρά (λολ Jesus και 10 απόστολοι!) αλλά που σίγουρα θα θυμάσαι!

Επίσης είναι πολύ σημαντικό να έχουμε υπ' όψην μας πότε κάνουμε κάτι και για ποιο λόγο. Οι άντρες σε αυτό είναι πιο ξεκάθαροι και αν οι γυναίκες δεν ήταν τόσο υστερικές με τα των σχέσεων ή έστω κάπως πιο πραγματίστριες θα ήταν και πιο ξεκάθαροι απέναντι σε αυτές.

Προσωπικά είμαι κατά των μη συναισθηματικών σχέσεων στη ζωή μου, είτε σε φιλικό είτε σε ερωτικό επίπεδο, καθώς τις βρίσκω πολύ εύκολες, πολύ μονοδιάστατες και πολύ κενές για τα γούστα μου. Αυτό δε σημαίνει ότι δεν μπορώ να κατανοήσω το ρόλο τους και πότε μία σχέση ανήκει σε αυτό το είδος. Απλώς ξεκαθαρίζω την θέση μου και απαιτώ το ίδιο από τους άλλους, δεν έχουμε άπειρη ζωή για να χάνουμε χρόνο με υποθέσεις και εικασίες ούτε έχουμε δικαίωμα να προσπαθούμε να ξεγελάσουμε κάποιον!

Όσο πιο ξεκάθαρο είναι μέσα μας το τι θέλουμε και όσο πιο σφαιρικά βλέπουμε τα πράγματα, τόσο περισσότερο είμαστε σε θέση να διεκδικούμε ακριβώς αυτό που θέλουμε χωρίς να μπλέκουμε σε άσχετες καταστάσεις. Τέλος, πιστεύω ότι αν τα δύο φύλλα είχαν ουσιαστικότερη και πιο ειλικρινή επικοινωνία οι σχέσεις θα ήταν πιο πετυχημένες. Και όταν λέω πετυχημένες, εννοώ να έχεις στη ζωή σου το είδος σχέσεων που σε καλύπτει χωρίς πολλές περιστροφές ή επίπονες περιπλανήσεις.

Πάντα υπάρχει κάποιος ή κάποια που αναζητά παρόμοια πράγματα με εμάς, αλλά οι περισσότεροι επιμένουν να μην ορίζουν target group και να κολυμπάνε με καρχαρίες! Αχ και μετά λένε ότι ο κόσμος απογοητεύεται από τις σχέσεις...