Μίλα μου με τα μάτια σου. Μίλα μου βρώμικα και φέρσου καθαρά. Κάνε με να ουρλιάξω, για όποιο λόγο επιθυμείς.
Αυτό βλέπουν και νιώθουν όλοι, αυτό το βλέμμα. Νομίζεις ότι ο ηλεκτρισμός έχει άκρο; Ότι είναι ποτέ αρκετός; Μη κρύβεσαι πίσω από το δάχτυλό σου γέροντα σοφέ.
Αυτό βλέπουν και νιώθουν όλοι, αυτό το βλέμμα. Νομίζεις ότι ο ηλεκτρισμός έχει άκρο; Ότι είναι ποτέ αρκετός; Μη κρύβεσαι πίσω από το δάχτυλό σου γέροντα σοφέ.
Δώσε μου την κούπα του πάθους γεμισμένη με δάκρυα, γεμισμένη με σταγόνες της ψυχής σου και όχι μόνο... Και από τον πόνο μόνο θα νιώθεις το βάθος, τη μοναδικότητα, το απόλυτο, το καθοριστικό. Κρίμα να ζεις βαρετά.
Τελείωνε (επιτέλους) τη φράση μου, όπως τελείωνες και μένα. Κάθε φορά με εκείνο το βλέμμα. Επίτηδες το έκανες, το ξέρω. Αν δε το ήξερα θα σε είχα σπρώξει.
Ολοκλήρωσε το έργο σου και γέμισε τον κόσμο με ατμό και μαγεία.
Time to go for it, honeybee.
Άφησέ το ελεύθερο, οι δονήσεις σου είναι ικανές να αγγίξουν και να γκρεμίσουν, να ανοίξουν και να κατασπαράξουν τον ωκεανό. Εσύ που δεν ανήκεις πουθενά, που είσαι ερωτευμένος με τον έρωτα και κανείς δεν πρέπει να σε εμπιστεύεται, ούτε η ζωή.
Το αλάτι θα γιατρέψει τις πληγές σου στην πανσέληνο και η πέτρα θα μαλακώσει, για να σκληρύνεις αλλού. Άφησέ τα να φύγουν. Όλα. Γίνε ένα με την επέκτασή σου. Γίνε ένα. Ολόκληρο και μισό. Μπορεί και να σου αξίζει.
Αλλαγή. Άσε τον έρωτα και το πάθος να κυλάει στις φλέβες σου και να σε μαλακώσει, να σε μουδιάσει σαν αλκοόλ. Μέθυσέ με και μέθυσε και εσύ. Τότε πια δεν θα έχει σημασία.
Θα γευτούμε την μαγική κούπα της αγάπης μαζί με όλα τα απαγορευμένα. Αυτά που δεν αποτύπωσες ποτέ. Αυτά που δεν πρόλαβα ποτέ. Θα πάρουν τα απαγορευμένα σάρκα και οστά. Από την σάρκα και τα οστά που θα ενώσουμε και θα σπαταλήσουμε τόσο μάταια ξανά και ξανά.
Ο θάνατος και η ζωή είναι δίπλα και εμείς ανάμεσά τους. Ασφυκτικά και απόλυτα και αφημένα, ω ναιιιι αφημένα! Ίσως και να ΄μαστε μόνο υγρά, ίσως και να ναι λάθος. Θέλω να πάρω και να ακούσω. Να λεηλατήσω και να ξεριζώσω. Εσύ τι θες αστέρι; ΜΟΝΟ αν θες τα πάντα το λίγο σου έχει νόημα, θαρρώ.
Νομίζω δε ξεκινά από το κεφάλι (σου). Η νέα στροφή θα επηρεάσει τη ζυγαριά. Να μία πρόκληση!
Υγ. 1 Αχ αυτά τα μάτια σου. Μία μέρα θα τιμωρηθείς γι αυτά. Παραδειγματικά.
Υγ. 2
Υγ. 1 Αχ αυτά τα μάτια σου. Μία μέρα θα τιμωρηθείς γι αυτά. Παραδειγματικά.
Υγ. 2
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Ένα σχολιάκι θα μας έκανε καλύτερους! Και αν δεν σας κάνει κόπο βάλτε και ένα ονοματάκι ή κάποιο ψευδώνυμο! Μου αρέσει να ξέρω σε ποιους απευθύνομαι και δίνει ένα πιο προσωπικό τόνο! :) :) :)