Παρασκευή 17 Φεβρουαρίου 2017

Born Again



..

Η διαδικασία του να βρίσκεις και να ορίζεις τον εαυτό σου εκτός από συνεχής είναι και δύσκολη. Δεν είμαστε κάτι στατικό και συχνά είναι δύσκολο να διατηρείς επαφή με την εσωτερική σου φλόγα. Για άλλους οι επιρροές, για άλλους οι δυσκολίες, αποτρέπουν τον συγχρονισμό με τον εσωτερικό μας εαυτό από το να είναι διαρκής.

Δεν αποτελώ εξαίρεση ούτε εδώ. Ο κομφορμισμός, η ανάγκη για αποδοχή και διατήρηση των κεκτημένων δίχως επιπλέον σπατάλη ενέργειας, είναι βασικά χαρακτηριστικά της ανθρώπινης φύσης. Όποτε λησμονώ τι θέλω να κάνω ή τι πρέπει να με καθοδηγεί, ανατρέχω στις βασικές μου ανάγκες και επιθυμίες από τότε που με ξέρω. Τι είναι αυτά που με κάνουν πάγια ευτυχή; Ανεξαρτήτως πλαισίου, ανθρώπων, δραστηριοτήτων.

Από μικρή λάτρευα να εξερευνώ, να μαθαίνω, να πειραματίζομαι, να απολαμβάνω, να εξαπλώνομαι. Η αναζήτηση μίας απόλυτης αλήθειας, μίας απόλυτης απόλαυσης, μίας δίχως όρια συνείδησης, αποδοχής και αγάπης. Το όνειρό μου από τότε θυμάμαι ήταν να γίνω ένα με τον κόσμο. Τους ανθρώπους, τα μέρη, τα ζώα, το παρελθόν και το μέλλον. Παιδικό, αφελές, φλύαρο, φαύλο, ουτοπικό, ακαθόριστο. 

Η επιδίωξη αυτού του ονείρου έρχεται με το πιο σκληρό τίμημα για μένα. Για να ενωθώ με όσα θέλω, πρέπει να δεθώ πραγματικά μαζί τους και για να κατακτήσω το σύνολο αυτών πρέπει να περνάω από τον ένα στο άλλο. Από την μία είναι ένα ευχάριστο ταξίδι, από την άλλη είναι μία αδιάκοπη απώλεια. Απώλεια χρόνου, συναισθημάτων, προσδοκιών, αναμνήσεων. Βέβαια αυτή είναι και η μετουσίωση της φθαρτότητας, θα μου πεις.

Νιώθω τυχερή που μεγάλωσα με την αυθάδη πεποίθηση ότι ένας τέτοιος τρόπος ζωής όχι μόνο είναι εφικτός, αλλά μου αξίζει κιόλας και μπορώ να τον υλοποιήσω, αρκεί να το προσπαθήσω. Κι έτσι πάντα νιώθω περισσή σιγουριά όποτε απορρίπτω κάτι που θεωρητικά θα ήταν καλό να κάνω. Θέλω να πω, πολλά θα ήταν καλό να κάνω, δεν αμφιβάλλω. Απλώς δεν είμαι διατεθειμένη να κάνω κάτι που δεν θέλω. Τουλάχιστον όχι μέχρι να μην έχω εναλλακτική.

Μεγαλώνοντας έχω αρχίσει να σκέφτομαι το παρόν ως μελλοντική ανάμνηση. Αυτό με κάνει πιο συνετή στη διαχείριση του χρόνου και των επιλογών μου. Κοιτώντας πίσω βλέπω πράγματα που τότε έπαιρνα χαλαρά να αποτελούν μέρος των αναμνήσεών μου, μέρος της ζωής μου. Αυτές οι στιγμές, οι άνθρωποι, οι πράξεις είναι εγώ. Όταν αναλογίζομαι τις επιλογές μου ως αναμνήσεις, βλέπω πόσο πιο ψηλά πρέπει να έχω τον πήχη στο τι με ικανοποιεί, πέραν του τι θέλω. Ξιπασμένο μεν, αλλά έχει πολύ μεγάλη σημασία για μένα κάθε επόμενο βήμα ή επιλογή να γίνεται με την προοπτική να είναι κάτι μεγαλύτερο και καλύτερο από ό,τι το προϋπάντησε. Ποτέ δεν είσαι πολύ νέος, πολύ άπειρος, πολύ οτιδήποτε για να είσαι αυστηρός με τον λιγοστό σου χρόνο. Όπως έχουμε πει τα «όχι» κερδίζουν τον σεβασμό κι αυτά οριοθετούν μία προσωπικότητα.

Η υπόσχεση που θα δίνω καθημερινά στον εαυτό μου (ακόμα και αν δεν την ακολουθώ) θα είναι να μη σταματάω πουθενά μέχρι να πάρω όσα θέλω, να δουλεύω πολύ σκληρά, διατηρώντας και βελτιώνοντας όσα είμαι, να θυμάμαι το όραμα που με καθοδηγεί και να μην σπαταλάω χρόνο με μικρούς στόχους. Η ζωή είναι για όσους βλέπουν μακριά. Και δυστυχώς ότι δε χωράει ή δεν φτάνει, μένει πίσω. Αν μένεις πολύ απασχολημένος με το σήμερα και το αύριο, η ζωή καταντάει μία ρουτίνα. Γι' αυτό είναι σπουδαίο να έχεις ανθρώπους και μέρη "λιμάνια", με βαθιά σύνδεση και γερές βάσεις, μέσα σε όλες τις περιπέτειες.

Η ερμηνεία των ετερόκλιτων και διάσπαρτων επιλογών μου, είναι ότι ο στόχος μου, πάντα, είναι να σχεδιάζω τους σταθμούς και τα βήματα, που η βίωση των θα με αναδείξουν στον άνθρωπο που θα ήθελα να είμαι. Για όσο μπορώ να πηδάω από δέντρο σε δέντρο παίρνοντας τους καρπούς που θέλω και μόνο, αυτό θα κάνω. Κι ας μοιάζει ότι αφήνω τόσους καρπούς πίσω. Δεν υπάρχει συμβιβασμός ή φόβος στο κυνήγι του ονείρου. Είναι τα πρώτα που αφήνεις πίσω (ή έτσι πρέπει τουλάχιστον, όσο κι αν λυγίζεις). Αλλά και πάλι, αν κάποτε πρέπει να γίνεις ένας προβλεπέ κοινός θνητός, κάνε το πάλι σωστά, αφοσιωμένα και όσο πιο τέλεια μπορείς. 

Η αποτυχία έχει δικαιολογία. Η μετριότητα όχι... 

Υγ.
A delicate retreat 
Delicately planned 
Delicate like peace 
Delicate like a touch 
That's delicately brief 
Delicate like you and me



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Ένα σχολιάκι θα μας έκανε καλύτερους! Και αν δεν σας κάνει κόπο βάλτε και ένα ονοματάκι ή κάποιο ψευδώνυμο! Μου αρέσει να ξέρω σε ποιους απευθύνομαι και δίνει ένα πιο προσωπικό τόνο! :) :) :)